ดูนก...เวียดนามใต้ 11-18/4/2010

[ชมส.]

  ทริปนี้มีจุดเริ่มต้นมาจากการไปดู Rosy Starling ที่บ้านน้องไผ่เมื่อตอนต้นปี  ก็เลยรู้ว่าไข่ย้อยไข่หวานจะจัดทริปนี้ในช่วงสงกรานต์ ตอนแรกพวกเราก็ยังไม่ได้คิดจะไป เพราะว่าจะใช้เวลาช่วงสงกรานต์ทำโน่นนี่ แต่ด้วยความน่ารักของน้องไผ่ เราก็เลยหลงกล อิอิ ไม่ใช่หรอก หลังจากคิดไปคิดมา วันหยุดยาวๆ ก็น่าจะไปดูนกไกลๆ บ้าง

เป็นการมาเที่ยวเวียดนามเป็นครั้งที่สอง แต่คราวนี้เราไม่ได้เดินทางไปเวียดนามเหนือเหมือนเดิม แต่มาทางเวียดนามใต้ ซึ่งมีที่ดูนกอยู่สองแห่งซึ่งเป็นที่นิยม คือ ที่ อุทยานแห่งชาติ Cat Tien ( คนเวียดนามออกเสียงว่า กัตเทียน ) ซึ่งเป็นป่าดงดิบชื้นระดับต่ำ  Lowland evergreen forest ซึ่งมีความสูงเฉลี่ยต่ำกว่า 300 เมตร และที่ เมืองดาลัต Da Lat ซึ่งเป็นภูมิภาคที่เป็นที่สูง อยู่ตอนใต้สุดของเทือกเขา Annamite ที่ยิ่งใหญ่ เมืองนี้มีความสูงเฉลี่ยสูงกว่า 1000 เมตร  แม้ทั้งสองแห่งจะอยู่ห่างกันไม่มาก แต่อากาศกลับแตกต่างกันลิบลับ และแน่นอน รวมถึงนกด้วย 

เราใช้เวลาบินราวชั่วโมงครึ่ง ก็มาถึงสนามบิน Tan Son Nhat ในเมือง Ho Chin Minh City ซึ่งดูทันสมัยมาก ถ้าเทียบกับสนาม Noi Bai ที่ฮานอย  ถือว่าคนละเรื่องเลย  เราผ่าน ตม. โดยไม่ยากนัก เมื่อเทียบกับคราวก่อนที่คิวยาวเป็นร้อยๆ เมตร  ออกมาด้านนอกเราก็เจอคนที่มารับเรา โชว์ป้าย Cat Tien National Park หร่าอยู่แถวหน้า ก่อนที่เราจะยัดๆ ตัวเองเข้าไปในรถตู้ Benz ส่วนอีกคันก็เป็น Toyota Prado ไงล่ะทริปนี้พวกเรานั่งรถกันหรูไหม แต่ขออุบเรื่องสภาพรถนะ   

[ชมส.]

ระหว่างนั่งรถ ป้า อ. ก็เลี้ยงน้องไผ่ไป ทริปนี้น้องไผ่เรียกชื่อ เอ๊ะโอ๋ ตลอด   

[ชมส.]

หลังจากส่งภาษา แอมด๋อย พร้อมท่าทางว่าหิวมากๆ  ให้คนขับรถไปหลายรอบ เราก็ได้แวะทานเฝอเป็นอาหารกลางวัน เป็นอาหารมื้อแรกของเราในเวียดนาม รสชาติดี  ถ้าเทียบกับประเทศต่างๆ ที่เคยไปมา อาหารเวียดนามถือว่าอร่อยมาก

[ชมส.]

รุ่นพี่ทริปก่อน แนะนำให้เราซื้อผลไม้ก่อนจะเข้าไปในอุทยาน เราก็ต้องเชื่อฟัง ใช่ไหม   

โหมซื้อกันใหญ่ 

แต่กินมะหมดเลย

[ชมส.]

เรามาถึง แม่น้ำ Dong Nai กันราวบ่ายโมง ใช้เวลาเดินทางราว 2 ชม. นิดๆ ซึ่งถือว่าเร็วมาก เพราะปกติจะใช้เวลาราว 4 ชม. เนื่องจากกฎหมายของเวียดนาม อนุญาตให้รถไว้ได้เพียง 50 กม./ชม. เท่านั้น แต่รถของเราวิ่งเร็วมาก เราเดาว่าเป็นเพราะเป็นรถของราชการ ก็เลยขับเร็วได้  จากนี้เราต้องข้ามแม่น้ำจึงจะถึงอุทยานฯ

อุทยานฯ แห่งนี้ตั้งขึ้นเมื่อปี 1998 โดยนำป่าสงวน 3 แห่งมารวมกัน ( ป่าสงวนตั้งขึ้นมาตั้งแต่ปี 1978 ) คือ Nam Cat Tien , Tay Cat Tien และ Cat Loc อุทยานมีพื้นที่ประมาณ 185,000 เอเคอร์   หรือราว 740 ตร.กม. ( ประมาณ 460,000 ไร่ )  เป็นแหล่งอาศัยที่สำคัญของพืชและสัตว์  โดยมีนกราว 340 ชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมราว 50 ชนิด และที่สำคัญเป็นแหล่งอาศัยของ แรดชวา Javan Rhinoceros ที่ยังหลงเหลืออยู่  ที่นี่จึงเป็นพื้นที่อนุรักษ์ที่สำคัญมากๆ

[ชมส.]

พอข้ามแม่น้ำ เราก็ติดต่อที่พัก และเข้าพักผ่อนทันที อากาศข้างนอกยังร้อนอยู่ เราก็เลยนอนตากแอร์กันอยู่พักใหญ่ๆ ก่อนจะออกมาดูนกกันตอนเย็น เราเดินดูนกกันไปตามถนน นกดูเงียบๆ อากาศก็ร้อนมาก เราเจอ Oriental Honey-Buzzard , บินจับอะไรซักอย่าง น่าจะเป็นกิ้งก่า ( นึกว่ามันกินแต่รังผึ้งอย่างเดียว ) จากนั้นก็เห็น Bronze Drongo ,Red-vented Barbet , Great Iora , Laced Woodpecker , Red-breasted Parakeet ฯลฯ นกส่วนใหญ่คล้ายๆ บ้านเรา

[ชมส.]

พอเราเดินมาถึง Trail Lagerstromia ก็ตัดสินใจเข้าไปเดินด้านใน ป่าที่นี่แล้งมากๆ เนื่องจากเราไม่ได้พกแผนที่มา เราจึงคิดว่าเดินเลี้ยวซ้ายไปเรื่อยๆ ก็คงจะถึงบ้านพัก แต่ปรากฏว่าเราคิดผิด เพราะยิ่งเลี้ยวซ้าย เราก็ยิ่งออกไปไกลมากขึ้น แต่ยังดีที่ระหว่างทาง เราก็เจอนกเรื่อยๆ เจ้า Siberian Blue Robin ที่พบอยู่บนทางเดินบ่อย บนต้นไม้ก็เจอ Greater Yellownape บ่อยมาก Grey-headed Woodpecker ก็เจอ เสียงเจ้า White-crested Laughingthrush ร้องกันระงม และเราก็เห็นเจ้า Indochinese Green Magpie บินอยู่ไกลลิบๆ

 

[ชมส.]

ราวห้าโมงเย็น ฟ้าก็เริ่มมืด ผมกับป้า อ. พยายามรีบเดินเพื่อออกจากป่า เรายังคงเลี้ยวซ้าย เลี้ยวซ้าย โดยไม่รู้เลยว่าเรากำลังออกห่างบ้านพักออกไปเรื่อยๆ  แต่ในการหลงป่า เราก็มีโชคดีปนมา เราเจอ Blue-rumped Pitta ข้างทาง มันคุยเขี่ยใบไม้แบบไม่สนใจเรา เราก็ดูมันอยู่นานทีเดียว  จนป้า อ. เอากล้องเด็กมาให้ผมถ่าย ( ป่าที่นี่ถ่ายรูปยากมาก เพราะมีต้นไม้ทุกระดับ แทบไม่มีช่องให้ถ่ายภาพเลย )  เห็นว่ามันไม่ตื่น ผมก็เลยเอาเลนส์หัวโตถ่ายบ้าง แต่ก็ลำบากมาก กว่าจะตั้งขาให้ได้ช่อง ก็เจอกิ่งไม้เกะกะ ขวางทางจนหมด 



แม้จะใกล้มืดเราก็ดูมันอยู่นานจนเบื่อ เราก็เดินต่อจนเกือบถึงทางออก เราก็เจอเจ้า Bar-bellied Pitta ตัวเมียกระโดดอยู่ข้างๆ ทาง ได้นกใหม่แล้วเรา แม้จะมืดไปนิดนึง แต่ก็ได้เห็นเต็มๆ ตา 



ออกจากเทรล เราก็ยังสับสนทิศทางอยู่ เราเกือบจะเลี้ยวผิด ซึ่งจะเป็นทางเข้าไปในป่า แต่ก็เอะใจเรื่องทิศทางของป้ายเทรล ซึ่งน่าจะหันไปทางบ้านพัก เราก็เลยหันกลับ จึงได้กลับบ้านถูก เป็นบทเรียนที่สำคัญว่าอย่าเดินป่าถ้าไม่มีแผนที่     

 เราหอบก้อนโม้คำโตจนเต็มปาก  จนเจอเพื่อนๆ ก็เริ่มคาย..เอ้ย..ปล่อยอารมณ์ดีใจที่ได้นกใหม่ สร้างสถานการณ์เครียดให้เพื่อนๆ ขึ้นเล็กน้อย  แต่ภายหลังกลายเป็นว่าการดูเจ้า Bar-bellied Pitta เป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ   

[ชมส.]

เช้าวันต่อมา เราเลือกที่จะไปดูนกที่ Bau Sau Trail ซึ่งอยู่ด้านในของอุทยาน ซึ่งเป็นเส้นทางเข้าไปยังทะเลสาบจระเข้ ป่าบริเวณนี้แตกต่างจากป่าบริเวณที่ทำการมาก เพราะป่าดูชุ่มชื้น ต้นไม้ก็สูงใหญ่  ยอดเบียดกันแน่นทึบ  เราต้องเช่ารถจากทางอุทยานให้มาส่งที่ปากทาง เพราะปากทางห่างจากอุทยานนับสิบกิโลเมตร พวกเราแพคอาหารกลางวันมาด้วย เพราะเส้นทางเดินป่านี้ยาวกว่าห้ากิโลเมตร จึงจะถึงทะเลสาบ ถ้าจะเดินไปกลับก็ต้องใช้เวลาทั้งวัน

[ชมส.]

เดินกันได้ไม่นาน ผมก็เจอเจ้า Bar-bellied Pitta ตัวผู้ ซึ่งหลังของมันสีน้ำเงินเข้ม เห็นเด่นในป่าที่ยังมืด แต่ก็เห็นไม่ชัดนัก จนผมคิดว่าเป็น Blue-winged Pitta ซะอีก เดินเข้าอีกนิด ผมก็ได้ยินเสียงเบาๆ ข้างๆ เทรล ก็เลยเดินเข้าไปหาต้นเสียง ตอนแรกก็ไม่เห็นอะไร และเสียงก็เงียบลง แต่ไม่นานเจ้าของเสียงก็ค่อยๆ เดินออกมา Germain’s Peacock Pheasant ที่เป็น Endemic ของอินโดจีนด้วย  ดีใจแทบช๊อค รีบเรียกคนอื่นๆ เพราะว่าเป็นนกที่หายากอีกชนิดหนึ่ง กลัวเพื่อนๆ จะพลาดกัน แต่ถ้าให้บอกกันจริงๆ มันก็ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แถมไม่เห็นจะหายากเลย พวกเราเจอกันแทบทุกวัน

[ชมส.]

พวกเราเดินกันช้ามาก จนไกด์บอกว่าเดินแบบนี้อาจจะไปไม่ถึงทะเลสาบ พวกเราก็เลยถามไกด์กันว่าที่ทะเลสาบมีอะไรบ้าง ซึ่งคำตอบส่วนใหญ่จะเป็นนกน้ำ มีนกที่หายากบางชนิดเหมือนกันอย่าง ตระกรุม กระสา เหยี่ยวปลา  พวกเราก็เลยคิดกันว่าของแบบนี้ไว้ไปดูที่อื่นก็ได้  เราจึงตัดสินใจว่าจะไม่เข้าไป เดินดูแถวๆ ด้านนอกดีกว่า

[ชมส.]

พวกเราหลายคนเจอ Bar-bellied Pitta กันคนละหลายรอบ และก็ได้เห็นเจ้านกแว่นกันด้วย แต่ก็มีบางคนยังไม่ได้เห็น ตอนเที่ยงพวกเราก็เปลี่ยนมาดูนกที่ Uncle Dong Trail ส่วนผมกะป้า อ. กลับบ้านนอน ได้ข่าวว่ามีคนเห็นเจ้า Pitta เพิ่มขึ้น  จนเหลือแค่ไข่หวานและไข่ย้อย คนจัดทริป ทำให้เราต้องออก Project Pitta 100% จุดประสงค์ ทุกคนต้องเห็น Bar-bellied Pitta   

[ชมส.]

ช่วงพักผ่อนที่หน้าบ้านก็มี Violet Cuckoo มาเกาะให้ดูซะงั้น

[ชมส.]

ตอนบ่ายผม ป้าโอ๋ ไข่ย้อยเดินเข้าเทรลอีกครั้ง โดยเดินเข้าทางด้านหลังที่ทำการ ซึ่งจะมีกรงเลี้ยงหมีขนาดใหญ่ มีรั้วไฟฟ้าด้วย หมีหลายตัวต้องพิการ เท้าขาด คงจะโดนกับดัก ในกรงก็มีนกให้ดูบ้าง เราพาไข่ย้อยเดินไปจนถึงเทรล Uncle Dong เพราะตามประวัติแล้วมีโอกาสเจอ Pitta สูงมาก แต่ว่าวันนี้นกน้อยมาก เดินไปแทบหลับ แถมต้องแบกเจ้าหัวโตด้วย เหนื่อยโครตๆ  

เจอพี่ Spoonbill กับพี่หมอมันกำลังรอเจ้า Blue-rumped Pitta ตรงที่เราเจอ แต่ก็ยังไม่ได้เห็น พวกเรานั่งรอกัน ส่วนป้าโอ๋ที่เดินล่วงหน้าออกมาก่อน ..กลับได้เจอ Blue-rumped Pitta ... พวกเราก็เลยย้ายที่เฝ้ากัน แต่ก็ไม่ได้เจอ ใกล้ค่ำ พวกเราก็เดินกลับ โดยไม่เจออะไรอีก นกเงียบมาก   

เอานกมาคั่นหน่อย Scaly-crowned Babbler กะ Orange-breasted Trogon

[ชมส.]

ว่ากันเรื่องที่พักบ้าง ห้องนอนสะอาดดีมาก มีแม่บ้านมาทำความสะอาดทุกวัน เสียแต่ระบบไฟฟ้าที่ดับบ่อย แอร์ก็เลยไม่ทำงาน เป็นช่วงเวลาที่นรกมากๆ เลย ส่วนเรื่องอาหารมีอยู่สองร้าน แนะนำว่าร้านแรกที่อยู่ด้านหน้าดีกว่า เพราะพูดภาษาอังกฤษได้ แถมอาหารก็อร่อยมากๆ ราคาโอเคเลย

[ชมส.]

วันต่อมาพวกเราเลือกเดินไปทาง Heaven’s Rapids ซึ่งป่าส่วนนี้จะเป็นป่าเต็งรังผสมป่าไผ่ นกเด่นก็มี Orange-necked Partridge ซึ่งเป็นนก Endemic ของเวียดนามและ Pale-headed Woodpecker ซึ่งหายากมาของบ้านเรา เจ้า Heaven’s Rapids ก็คือ แก่งกลางลำน้ำ ซึ่งถ้าจะแปลเป็นไทยก็คงประมาณ แก่งสวรรค์

[ชมส.]

เราออกเดินดูนกตามถนนตั้งแต่เช้า นกดีกว่าทุกวัน เราเจอ Ruby-cheeked Sunbird ใกล้ๆ Red-breasted Parakeet ก็บินส่งเสียงร้องดังเหมือนบ้านเรา Black & Red Broadbill นกรับแขกที่บ้านพัก ก็บินมาไกลถึงที่นี่ Dusky Broadbill ก็เกาะโชว์อยู่นาน เช่นเดียวกับ Ashy-capped Pigeon และก็ได้เห็นนกที่ไม่เห็นมานานแล้วอย่างเจ้า Green Imperial Pigeon ที่เกาะให้เราดูจนเบื่อ จนในที่สุดเราก็เดินมาถึงปากทางเทรลแก่งสวรรค์

[ชมส.]

 Green Imperial Pigeon

[ชมส.]

เทรลนี้ร้อนมาก จริงๆ เทรลไหนๆ ก็ร้อน แต่เทรลนี้ชนะเลิศ เราเห็นนกหัวขวานอย่าง Common Flameback Laced Woodpecker แต่ไม่มีวี่แววของเจ้า Pale-headed Woodpecker เลยซักนิด Velvet-fronted Nuthatch ก็มีอยู่หลายตัว รวมทั้ง Greater Yellownape

[ชมส.]

พอเดินเข้าลึกๆ ป่าก็จะสมบูรณ์มากขึ้น เป็นป่าดิบดง เสียง Blue-winged Pitta ร้องอยู่มากมาย ป่าดงดิบนี้จะเลาะเรียบไปตามแม่น้ำ เราเดินตัดป่าเข้าไปดูแก่งหินกลางแม่น้ำด้วย แต่ก็ไม่ได้ประทับใจอะไร ธรรมดาๆ แต่แล้วเราก็เจอเจ้า Grey-faced Tit-Babbler นกเฉพาะถิ่นของอินโดจีน หน้าตามันคล้ายๆ กับ Striped Tit-Babbler แต่สีจืดกว่า ลายที่คอจะไม่ชัดและบริเวณหน้าก็จะเทากว่าจริงๆ

[ชมส.]

เราแวะกินข้าวกลางวันกันบนถนน ก่อนที่จะเดินเข้า Uncle Dong เทรลกันอีกรอบ แต่คราวนี้เราเดินย้อนกลับ เราเจอ Siamese Fireback ฝูงใหญ่ๆ และตามด้วย Bar-bellied Pitta ตัวเมียอีกรอบ บ่ายนี้เรานอนพัก และต้องทานน้ำเยอะๆ เพราะอากาศร้อนมากจริงๆ จนชักเริ่มมีอาการขาดน้ำ

[ชมส.]

รอบเย็นป้าโอ๋ ไม่เข้าป่า จะอยู่เลี้ยงน้องไผ่ ส่วนผมก็เข้าป่าไปช่วยไข่หวานหาเจ้า Pitta ต่อตาม Project Pitta 100 %  แต่เนื่องจากเหนื่อยจากการแบกเลนส์หัวโตไปๆ มาๆ  ผมก็เลยยืมเลนส์ EF 100-400 ของไข่ย้อยแทน เหมือนสวรรค์เลย เบาสบายเดินตัวปลิวเลย  ผมใช้เส้นทางด้านหลังที่ทำการไปยังเทรล Uncle Dong ( เดินกันอยู่แค่เนี่ย ) เดินไปสักพักก็เจอไข่หวานกะป้าปูน บอกว่าเจอ Bar-bellied Pitta แล้ว โล่งอกไปที ผมก็เลยเดินต่อไปตรงจุดที่ไข่หวานเจอ รออยู่พักใหญ่ๆ มันก็ออกมาอีก รีบถ่ายรูปทันที ด้วยความตื่นเต้น และไม่ได้ใช้เลนส์ตัวเอง ก็เลยไม่ได้เปิดระบบกันสั่น ได้วิญญาณ Pitta เบลอๆ มาแทน 

[ชมส.]

วันสุดท้ายของ Cat tien ผมเดินเข้า Uncle Dong trail อีกครั้ง ( อีกแล้ว ) ว่าไปช่วยไข่ย้อยหา Pitta เพราะเหลืออยู่คนเดียวแล้วที่ยังไม่เห็น ระหว่างทางก็เจอพี่ออ พี่สมใจยืนเงียบๆ อยู่ ก็เลยรู้ว่าต้องมีอะไรเด็ดๆ แน่ ก็จริง พวกพี่กำลังส่อง Bar-bellied Pitta ตัวเมีย อยู่ มันหากินอยู่แบบไม่สนใจพวกเราเลย 

พวกเราเดินต่อไปจนถึงจุดที่เห็น Blue-rumped Pitta ก็บอกพวกพี่ๆ ว่าเจอที่นี่ พวกพี่ก็เลยขออยู่เฝ้า ผมเดินต่อไปอีกพักใหญ่ ก็ได้ยินเสียง Germain’s Peacock Pheasant ร้องดังมาก และอยู่กับที่ ผมก็ตัดสินใจวางของทั้งหมด เหลือแค่เลนส์ตัวเดียว ค่อยๆ คลานต่ำๆ เข้าไป เพราะคิดว่ามันคงอยู่ไม่ไกล พอพ้นแนวไม้ ก็เห็นมันเกาะอยู่บนจอมปลวก เป็นตัวผู้ที่กำลังโก่งคอร้อง  แต่ก็มีโอกาสแค่นั้น มันเห็นผมเหมือนกัน มันหยุดร้องแล้วค่อยๆ เดินลงจากจอมปลวกแล้วก็ค่อยเดินลับหายไป เสียดาย 

เดินจนเจอไข่ย้อย บอกว่าเจอ Pitta แล้ว เย้... โครงการของเราประสบผลสำเร็จ ตอนขากลับก็เจอพี่ออกะพี่สมใจบอกว่าเจอ Blue-rumped Pitta ตรงตำแหน่งที่บอกเลย

เช้านี้ผมเจอ  Bar-bellied Pitta ถึง 4 ครั้ง แสดงในช่วงเช้ามากๆ Pitta จะดูได้ง่ายกว่า เนื่องจากเวียดนามใช้โซนเวลาเดียวกับบ้านเรา แต่ประเทศตั้งอยู่ทางตะวันออกมากกว่าประเทศไทย ดังนั้นพระอาทิตย์จึงขึ้นเร็วกว่าบ้านเราเกือบชั่วโมง ประมาณตีห้าก็เริ่มมีแสงแล้ว ดังนั้นเราต้องออกดูนกให้เร็วกว่าปกติ

ผมกลับมาเก็บของแล้วก็ขนของข้ามเรือไปขึ้นรถบัสเพื่อจะไปเมือง Da lat จุดดูนกจุดต่อไปของเรา แต่ระหว่างรอเรือ เราก็ยังเพิ่มลิสท์นกขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะ White-throated Needletail นกใหม่เมื่อไม่นานนี้ของผม ก็เจอที่นี่ด้วย 

[ชมส.]

ดาลัตไว้พรุ่งนี้ละกัน กินยาแล้วง่วงมากๆ 

[jucgroo]

อืม..เหมือนที่น้าชอว่ามันรกจริงๆด้วย คงไม่ค่อยเหมาะกับเลนส์ตัวใหญ่ๆ

กินยาลดความหล่อเหรอครับ   พักผ่อนเยอะๆนะครับไม่เร่งแระ พอหายอยากไปจิ๊ดนึง

[spoonbill]

  ป้าปูนบิลตามมาดู ตามมาเชียร์จ้า...
ลุงชอ เก็บรายละเอียดดี อ่านแล้วเหมือนได้ไปดูนกอีกรอบเลยละ

[mr.december]

น้าช.หลงป่ายังอุตส่าห์หานกได้อีก 

pitta เห็นกันง่ายดีจริง ๆ น้า....
ถ้าให้ไปอีกรอบ น้าช.จะไปอีก ป่ะครับ

[ชมส.]

>> ลดความหล่อไม่ต้องใช้ยาหรอกหนูจุ๊ก แค่ใช้เวลาก็พอ 

>> สู้ตายครับ ป้าไดนาไมท์ 

>> ไปอยู่แล้ว..น้อง ดซบ. ไปด้วยกันป่าว 

[นกสุโขทัย]

นั่งอ่านไป รีเฟรซไปจนจบตั้งแต่เมื่อคืนครับ...... อ่านสนุกมาก ๆ เรื่องราวและภาพถ่ายเป็นคอนเซ็ปที่ผมชื่นชมเช่นเดิม....

รออ่านต่อตอนไปอย่างใจจดใจจ่อนะครับ....... 

[ชมส.]

รถบัสพาเราขึ้นไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เราแวะทานอาหารที่ร้านอาหารระหว่างทาง ร้านใหญ่มาก อาหารอร่อยและราคาก็ตามสภาพร้าน มื้อนี้เรากินกัน 2 ล้าน คิดเป็นเงินไทยก็ราวๆ สี่พันบาท แพงเอาเรื่องเหมือนกัน ซึ่งตอนหลังเราเริ่มจับไต๋ไกด์ของเราได้มากขึ้นเรื่อยๆ ว่าชอบพาไปร้านแพงๆ อยู่เสมอ 

เราแวะดูนกที่ Deo Nui San ซึ่งเป็นป่าที่อยู่ระหว่างเมือง Di Linh และ Phan Thiet ห่างจากเมือง Dalat 80 กม. ตอนแรกเราก็ไม่แน่ว่าจะอยู่ตรงไหน ดูจากแผนที่เทรลจะอยู่ประมาณ กม.75-กม.80 โดยมีจุดสังเกตคือร้านขายของตรงหัวโค้ง และเรามองหากันพักใหญ่ๆ ก็เจอร้านซึ่งเหมือนกับรูปในเนตเลย หลังร้านจะเป็นฝายเล็กๆ และมีเทรลเดินป่าขึ้นไปด้านบนเขา ปากทางเราเจอ Red-headed Trogon และมีเสียงของ Blue Pitta จากนั้นบางคนก็เริ่มเห็น White-cheeked Laughingthrush แต่ผมยังไม่เห็น แต่ก็ไม่เป็นไร ตัวนี้รู้มาว่ามีเยอะมาก ผมถูกส่งให้ขึ้นสำรวจด้านบน ซึ่งทางเดินชันและไกลมากจนดูว่าจะไม่เห็นจุดหมายซะที ผมก็เลยบอกว่ากลับกันดีกว่า 

เราจึงลงมาเดินบนถนน แล้วก็พบว่านกบริเวณนี้ดีจริงๆ ป่าก็สวยงามมาก เราพบ Annam Barbet ซึ่งแยกชนิดมาจาก Black-browed Barbet เจอ Blue-winged Minla สีแปลกๆ Grey-crowned Tit ซึ่งแยกชนิดมาจาก Black-throated Tit , Fork-tailed Sunbird , Black-browed Fulvetta ฯลฯ

ส่วนกลุ่มอื่นๆ มีคนเจอเจ้า Black-crowned Parrotbill , Maroon Oriole สีแดงสด ด้วยน่าอิจฉา    เสียดายที่เรามีเวลาดูนกที่นี่น้อยไป น่าจะมีเวลาซัก 1 วัน โดยเฉพาะตอนเช้าๆ นกน่าจะดีมาก ราวสี่โมงเย็นรถก็มารับพวกเราเพื่อเดินทางต่อ

[ชมส.]

เราถึงเมือง Da lat ตอนทุ่มนิดๆ แวะทานอาหารเย็นในตลาด บรรยากาศเหมือนตลาดโต้รุ่งบ้านเรา แต่จะมีคนเชียร์อาหารยืนอยู่ตามถนน ต้อนหน้าต้อนหลังพวกเรา อาหารแถวนี้ราคาค่อนข้างแพง แต่รสชาติก็ดีใช้ได้ เราเข้าพักในโรงแรมที่รุ่นพี่ทริปเวียดนามแนะนำ บรรยากาศดีมาก ห้องสะอาด ห้องน้ำก็ดี ราคาแค่ 25 เหรียญต่อคืนก็ราวๆ 800 บาท ซึ่งเป็นราคาผ่านเอเจนซี่ ถ้าราคาตรงจะแค่ 18 เหรียญเอง เวียดนามเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมการกินหัวคิวมากจริงๆ 

น้องไผ่กะเอ๊ะโอ๋กับบรรยากาศในตลาด

[ชมส.]

เราอาบน้ำอุ่นและพักผ่อน แต่เรายังไม่ได้นอนหรอกนะ เพราะยังติดงานค้างอยู่ คือการทำ Check List นกที่ Cat Tien ซึ่งได้ List นกมา 121 ชนิด 

Birds List in Cat Tien
1.   Scaly breasted Partridge
2.   Red Junglefowl
3.   Siamese Fireback
4.   Germain Peacock Pheasant 
5.   Lesser Whistling Duck
6.   Speckled Piculet
7.   White-browed Piculet
8.   Black and Buff Woodpecker
9.   Heart Spotted Woodpecker
10.   Greater Yellownape
11.   Lesser Yellownape
12.   Grey-headed Woodpecker
13.   Laced Woodpecker
14.   Greater Flameback
15.   Common Flameback
16.   Great Slaty Woodpecker
17.   Lineated Barbet
18.   Green eared Barbet
19.   Red-vented Barbet
20.   Coppersmith Barbet
21.   Blue-eared Barbet
22.   Oriental Pied Hornbill
23.   Indain Roller
24.   Dallarbird
25.   Orange-breasted Trogon
26.   Banded Kingfisher
27.   Stork-billed Kingfisher
28.   White-throated Kingfisher
29.   Large Hawk Cuckoo
30.   Banded Bay Cuckoo
31.   Plaintive Cuckoo
32.   Violet Cuckoo
33.   Green-billed Malkoha
34.   Greater Coucal
35.   Chestnut-headed Bee-eater
36.   Blue-breaded Bee-eater
37.   Vernal Hanging Parrot
38.   Blossom-headed Parakeet
39.   Red-breasted Parrakeet
40.   Asian Palm Swift
41.   House Swift
42.   White-throated Needletail
43.   Brown-backed Needletail
44.   Silver-backed Needletail
45.   Asian Barred Owlet
46.   Brown Hawk Owl
47.   Collared Owlet
48.   Great eared Nightjar
49.   Large-tailed Nightjar
50.   Green Imperial Pigeon
51.   Mountain Imperial Pigeon
52.   Spotted Dove
53.   Thick-billed Pigeon
54.   Pompadour Pigeon
55.   Chinese Pond-Heron
56.   Little Egret
57.   Cattle Egret
58.   Oriental Pratincole
59.   Oriental Honey Buzzard
60.   Osprey
61.   Crested Serpent Eagle
62.   Chinese Sparrowhawk
63.   Crested Goshawk
64.   Wooly-necked Strok
65.   Bar-bellied Pitta
66.   Blue-rumped Pitta
67.   Blue-winged Pitta
68.   Black & Red Broadbill
69.   Dusky Broadbill
70.   Banded Broadbill
71.   Blue-winged Leafbird
72.   Golden-fronted Leafbird
73.   Common Iora
74.   Great Iora
75.   Asian Fairy Bluebird
76.   Racket Tailed Treepie
77.   Black-hooded Oriole
78.   Black-naped Oriole
79.   Indochinese Cuckoo-shrike
80.    Scarlet Minivet
81.   Bronze Drongo
82.   Greater Racket-tailed Drongo
83.   Bar-winged Flycatcher-shrike
84.   Black-naped Monarch
85.   Asian Paradise Flycatcher
86.   Common Woodshrike
87.   Large Woodshrike
88.   Asian Brown Flycatcher
89.   Red-throated Flycatcher
90.   Dark-sided Flycatcher
91.   Tickell’s Blue Flycatcher
92.   Siberian Blue Robin
93.   White-rumped Shama
94.   Oriental Magpie Robin
95.   Hill Myna
96.   Velvet-fronted Nuthatch
97.   Asian House Martin
98.   Red-rumped Swallow
99.   Barn Swallow
100.   Striped-throated Bulbul
101.   Black-crested Bulbul
102.   Streaked Bulbul
103.   Grey-eyed Bulbul
104.   Ochaceous Bulbul
105.   Grey-breasted Prinia
106.   Radd’s Warbler
107.   Dark-necked Tailorbird
108.   Common Tailorbird
109.   White-crested Luaghingthrush
110.   Abbott’s Babbler
111.   Puff-throated Babbler
112.   Scaly-crowned Babbler
113.   Striped Tit-Babbler
114.   Grey-faced Tit-Babbler
115.   Scarlet-backed Flowerpacker
116.   Thick-billed Flowerpecker
117.   Purple-throated Sunbird
118.   Crimson Sunbird
119.   Ruby-cheeked Sunbird
120.   Olive-backed Sunbird
121.   White-rumped Munia

[ชมส.]

เช้าวันต่อมา เราบอกให้ทางโรงแรมรีบจัดอาหารเช้า แต่ทางโรงแรมยืนยันว่าจะทำได้ตอน 7 โมง เราก็บอกว่าไม่เอาอาหารเช้า แต่ทางโรงแรมก็ใจดี บริการให้เราเป็นพิเศษจะเตรียมแซนวิชไข่ดาว กล้วยหอม ให้ตอน 6.20 น.  วันแรกนี้  เราเลือกจะไปดูนกกันที่ Ta Nung Valley เป็นที่แรก เพราะที่นี่เหมาะสำหรับดูนกในช่วงเช้า แถมยังไม่ไกลจากเมืองด้วย ใช้เวลาขับรถแค่ 15 นาที

ยามเช้าที่หน้าโรงแรม

[ชมส.]

แต่เรามาถึงกันค่อนข้างสายไปสำหรับการดูนก อย่างที่บอกว่าที่เวียดนามพระอาทิตย์ขึ้นเร็วกว่าบ้านเรา เราเดินลงมานิดเดียวก็เจอนกที่เป็น Endemic ของ Da Lat Platuae คือ นอกจากจะ Endemic ของเวียดนามแล้วยัง Endemic เฉพาะที่ราบสูงแห่งนี้ด้วยนั่นคือ Vietnamese Greenfinch  ซึ่งเจอง่ายมากๆ ที่นี่



นอกจากเจ้า Greenfinch แล้ว นกที่เป็น Endemic to Da Lat Platuae ยังมี Collared Laughingthrush , Grey-crowned Crocias และ Orange-breasted Laughingthrush ลองตามดูกันว่าเราจะหาเจอกี่ชนิด 

[ชมส.]

แล้วเราก็เจอ Sunbird ซึ่งเป็นชนิดย่อยของที่นี่   นั่นคือ Black-throated Sunbird (A.s. johnsi) ซึ่งมีหน้าอกสีแดง และเจ้า Mrs.Gould’s Sunbird (A.g. annamensis) ที่หน้าอกจะเป็นสีเหลือง และเป็นนกประจำถิ่น แตกต่างจากบ้านเราที่เป็นนกอพยพ

[ชมส.]

เราเดินเข้าไปด้านใน ก็จะเจอเขื่อนเล็กๆ ในแผนที่บอกว่ามีเทรลเดินเข้าไปด้านใน แต่ทางรกมากจนเราไม่กล้าเดิน เราจึงเลือกเดินไปตามลำธารซึ่งวันนี้ไม่มีน้ำแทน ป่าด้านในสวยมาก ผมเจอ Chestnut-crowned Warbler ที่สีตุ่นๆ แปลกๆ อีกแล้ว

นกที่นี่แม้จะเป็นชนิดเดียวกันกับเมืองไทย แต่ว่ามักจะมีสีแปลกกว่า หรือเป็นคนละชนิดย่อย และหลายครั้งชนิดย่อยเหล่านี้ก็มักจะยกขึ้นเป็นชนิด ทำให้เวียดนามเป็นประเทศที่มีนกเฉพาะถิ่นหลายชนิด โดยเฉพาะบนพื้นที่สูงของ เทือกเขา Annamite ที่ทอดตัวยาวจากเหนือจรดใต้กว่า 1,000 กม. เป็นเทือกเขาตั้งอยู่ระหว่างประเทศเวียดนามและประเทศลาว ป่าส่วนนี้ตัดขาดจากส่วนอื่นๆ ของโลก ทำให้มีสัตว์หลายชนิดที่พบที่นี่เดียวในโลก เช่น เสาล่า และ เก้งยักษ์ ฯลฯ รวมทั้งนกอีกหลายๆ ชนิด ซึ่งที่ราบสูง Da lat ก็เป็นส่วนที่อยู่ตอนใต้สุดของเทือกเขา Annamite แห่งนี้



พื้นที่สีเหลืองระหว่างเวียดนามกับลาวคือเทือกเขา Annamite และปลายสุดคือที่ราบสูง Da lat

[ชมส.]

เสียงของ Grey-bellied Tesia ร้องอยู่ตลอดเวลา เช่นเดียวกับ Lesser Shortwing แต่ว่ามองหาตัวไม่เห็นเลย พวกมันมุดมากๆ แล้วผมก็ได้เจอนกที่หายากบ้านเราอีกชนิดคือ Grey-cheeked Warbler ซึ่งพบได้ง่ายที่นี่ 

[ชมส.]

Long-tailed Broadbill บินมาเกาะห่างๆ White-cheeked Laughingthrush ก็ออกมาให้เห็นชัดๆ เป็นครั้งแรก พอสุดลำธารก็มีเทรลจางๆ ให้ขึ้นไปบนเขา ผมก็เป็นหน่วยสำรวจอยู่เหมือนเดิม ทางพอจะเดินได้ มีนก Large Niltava ทำตัวลับๆ ล่อๆ ชวนให้ตามขึ้นไปดู ทางเริ่มลำยาก ผมทิ้งขาตั้งกล้องไว้ เพื่อเป็นมาร์คเวลากลับ แต่เหตุผลจริงๆ คือมันลำบากเกินจะแบกขึ้นไปได้ 

แล้วเราก็เจอ Black-headed Sibia ที่บินลงกินลูกไม้ เจ้านี่เคยเป็นชนิดเดียวกับหางรำดำมาก่อน แล้วก็มาแยกจากกันเมื่อสิบกว่าปีก่อน ซึ่งดูแล้วไม่เหมือนกันเลย ไม่น่าเป็นชนิดเดียวกันตั้งแต่แรก 

[ชมส.]

จากนั้นก็มีเสียงแปลกๆ คล้ายกระรางดังขึ้นมา พี่ Spoonbill ถามว่าเสียงอะไร ผมก็ไม่แน่ใจ พี่เค้าก็เลยเปิดเสียงไล่หาดู จนถึงเสียง Orange-breasted Laughingthrush เป็นเสียงสุดท้าย ก็ยังไม่ใช่เสียงที่เราได้ยิน แต่หลังจากปิดเสียงไปแล้ว ก็มีเสียง Orange-breasted Luaghingthrush ดังขึ้นมาจากป่า  พร้อมเจ้าของเสียงบินเข้ามาหาเราอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ส่องเห็นครั้งแรกก็ตะลึงในความสวยของมัน เป็นนกกระรางที่สวยมากๆ 

[ชมส.]

และผมยังมีโอกาสเห็นเจ้า Rufous-backed Sibia ซึ่งมีหลังสีดำด้วย เป็นนกที่สวยมากอีกชนิดหนึ่ง เสียดายที่ไม่มีรูปมาฝากกัน

จากนั้นเราก็เดินกลับท่ามกลางอากาศที่ร้อนมากๆ Da lat ก็ร้อนเป็นเหมือนกันนิ
เราแวะทานอาหารในร้านที่ไกด์ของเราพาไป เป็นร้านที่ห่วยที่สุด ไม่อร่อย ช้า แพง แย่มาก ทำให้เริ่มไม่สบอารมณ์ไกด์ของเรามากขึ้นทุกที 

ช่วงบ่ายเราไปดูต่อที่ Tuyen Lam ซึ่งเป็นทะเลสาบที่เกิดจากการสร้างเขื่อน บริเวณนี้จะเป็นป่าสนธรรมชาติขึ้นอยู่รอบทะเลสาบ มีรีสอร์ท และกิจกรรมท่องเที่ยวอยู่หลายอย่าง ตอนแรกเราก็ดูไม่ออกว่าเราอยู่ส่วนไหนของแผนที่ ก็เดินๆ แบบเดาๆ ไปตามทางเดินที่เห็น ผ่านรีสอร์ท เข้าไปในป่าสน แล้วก็มีเสียงระเบิดหัวใจของป้าไดนาไมท์ ดังขึ้นมา

“ คูเทีย “
ใครไม่วิ่งก็แปลกแล้ว ก็ป้าเค้าร้องดังซะขนาดนี้ 

ไม่นานทุกคนก็มาออกันอยู่ใต้ต้นสนที่มี Cutia นกชนิดนี้เพิ่งจะถูกยกขึ้นเป็นชนิด Vietnamese Cutia เมื่อไม่นานมานี้ โดยแยกจาก Himalayan Cutia ของบ้านเรา ดูกันซะอิ่มแป้ พวกเราก็หันมาขอบคุณป้าไดคนเก่งกันใหญ่ 

ป้าบอกว่า " ปกติ ป้าก็ไม่เรียกเสียงดังขนาดนี้นะ แต่เห็นว่าเป็นคูเทีย "
คร้าบบบบ... ถึงป้าจะเสียงดังไม่ดังยังไง พวกเราก็ยังรักป้าไดอยู่เสมอ 

[ชมส.]

โดยชนิด Vietnamese Cutia จะมีท้องลายเต็มทั้งท้อง และดูว่าตัวจะเล็กกว่าด้วย
  แต่..... ยังมีชนิดย่อยของ Vietnamese Cutia ที่ลาวซึ่งมีลักษณะอยู่ระหว่างสองชนิดย่อยนี้ ก็อาจจะเป็นชนิดที่สาม หรืออาจจะรวมกันเป็นหนึ่งอีกครั้ง ก็คงจะต้องตามความเคลื่อนไหวกันต่อไป

[ชมส.]

นอกจาก Cutia แล้ว แถบนี้ยังเต็มไปด้วย Green-backed Tit , Great Tit , Burmese Shrike , Chestnut-vented Nuthatch และผมยังได้เห็น Chestnut-capped Babbler หลังจากไม่ได้เห็นมานาน

บรรยากาศริมทะเลสาบ ที่พวกเราช่วยเลี้ยงน้องไผ่ 
...  เผาหลานมั้งดีก่า 

1. น้องไผ่ ชอบแครกเกอร์มาก ทั้งที่มีของกินอยู่เต็มมือ พอเ๊อ๊ะโอ๋หยิบแครกเกอร์ขึ้นมา น้องไผ่จะทิ้งทุกอย่าง ตรงเข้ามาอ้อนอย่างที่สุด
2. น้องไผ่ หวงกระเป๋า เพราะไข่หวานต้องอุ้มไผ่อยู่ตลอด Noonee ก็จะช่วยถือกระเป๋าที่ใส่ของกินของไผ่ ไผ่จะมองแบบสุดหวง ถ้ากระเป๋าห่างจากตัว จะร้อง " เป๋าๆ " ไม่หยุด พวกเราก็จะแกล้งวางกระเป๋าไกลๆ พอไผ่ลงเดินก็จะวิ่งไปลากกระเป๋ากลับมาเป็นอันดับแรก ( มีมุขแกล้งหลานเยอะมาก )
3. น้องไผ่ ชอบลูบหนวดมาก โดยเฉพาะของหมอแมว เป็นเวลาที่น้องไผ่อารมณ์ดีที่สุด

เป็นตัวอย่าง กระทู้เผาไผ่ควรได้เป็นกระทู้ต่างหาก แน่นอน.....เรามีหลักฐานแน่นหนา จะหาว่า เหวง ไม่ได้เลย ( VDO เพียบ )

[ชมส.]

นกบางส่วนที่พบนี่

Burmese Shrike
Black Bulbul
Indochinese Cuckoo-shrike

 

[ชมส.]

  วันต่อมาเราไปดูกันที่ Mount. Lang Bian ซึ่งเป็น IBA แห่งหนึ่งของเวียดนาม ที่นี่เป็นที่ดูนกที่ดีมาก และเป็นที่ที่ผมชอบมากที่สุดในทริปนี้ โดย Mt. Lang Bian นี้เป็นภูเขาสูงบนที่ราบสูง Da lat อีกทีหนึ่ง โดยมียอดแฝด Twin Summit สูง 2,167 เมตร เป็นยอดสูงสุด ภูเขาแห่งนี้แบ่งออกเป็นหลายพื้นที่ บางพื้นที่ก็เป็นพื้นที่อนุรักษ์ บางพื้นที่ก็ถูกกันมาใช้เพื่อการท่องเที่ยว เช่น ด้านที่เราใช้ดูนก อยู่ในการจัดการของบริษัทท่องเที่ยว

ตำนานเล่าว่า ภูเขานี้เกิดจากความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งชื่อ หนุ่มลังกะสาวเบียน ที่เกิดอยู่คนละเผ่า และทั้งสองเผ่าก็เป็นศัตรูกัน ทำให้ทั้งสองไม่สมหวังในความรัก ทั้งสองจึงเลือกความตายเพื่อปกป้องความรักของตนเอง หลุมศพของทั้งคู่จึงกลายมาเป็นยอดเขาคู่ของภูเขาแห่งนี้ 



เราซื้อตั๋วเข้าพื้นที่แล้ว ยังต้องใช้บริการรถจีบขึ้นไปอีก ขับรถขึ้นไปเองไม่ได้ ซึ่งจริงๆ แล้วก็ไม่เห็นต้องเปลี่ยนรถเลย ถนนก็ลาดยางธรรมดาๆ แถมรถจีบซิ ดูน่ากลัวกว่ารถตู้ที่เรานั่งกันมาอีก เป็นการหารายได้ทุกเม็ดของทางบริษัทจริงๆ เราลงที่ทางเดินขึ้นสู่ยอดเขา เส้นทางช่วงแรกๆ กว้างมาก เดินสบาย นกตัวแรกของพวกเราในเส้นทางนี้คือ.... คูเทีย 

..... 

[ชมส.]

มันจะหาง่ายไปไหม... จริงๆ แล้วนกที่พบที่นี่มีความขลังมาก เช่น Brown Bullfinch (ในอดีต ปัจจุบันไม่พบแล้ว) Vietnamese Crossbill ( ตัวนี้เป็นตัวที่อยากเห็นมาก) Grey-crowned Crocias ( พบครั้งแรกที่นี่ ทำให้ได้ชื่อว่า C. langbianensis ) และ Collared Laughingthrush ( ตัวนี้ก็มีเฉพาะที่ราบสูง Da lat เท่านั้น)



ชม....เอ่อ....บรรยากาศ......เอ่อ....................................เลี้ยงลูกไปดูนกดีก่านิ 

[ชมส.]

 .... ที่นี่มีโอกาสฝนตกได้ตลอดเวลา และวันที่เราไปดูนก ฟ้าก็ปิดทั้งวัน เสียงเจ้า Lesser Shortwing ร้องอยู่ไม่ไกล แต่ต้องเวลานานกว่าจะหาเจอ เราเดินจนหมดป่าสน ก็จะเข้าสู่ป่าดงดิบ ซึ่งที่นี่เค้าชอบเรียกว่า Good Forest ซึ่งจะเป็นป่าที่อยู่รอบๆ ยอดเขา เราเจอนกหลายชนิด แต่ไม่มีโอกาสถ่ายรูปเลย เพราะป่ารก ทางเดินก็แคบ นกที่เราพบก็มี Black-crowned Fulvetta ซึ่งแยกชนิดออกมาจาก Rufous-winged Fulvetta ของบ้านเรา ส่วนเจ้า Grey-crowned Tit ก็แยกมาจาก Black-throated Tit

[ชมส.]

Warbler ก็มีหลายชนิด แต่ด้วยไม่ความคุ้นเคย ก็ขอจำแนกแต่ชนิดที่ไว้ใจได้ก็มี White-tailed Leaf-Warbler , Yellow-browed Warbler , Ashy-throated Warbler

[ชมส.]

Grey-throated Babbler ที่นี่ก็ต่างจากบ้านเรา เป็นชนิดย่อย S.n. rileyi ซึ่งมีสีน้ำตาลอ่อนๆ ไปทั้งตัว คอก็ไม่มีสีเทา ดูเผินๆ เหมือน Brown-cheeked Fulvetta 

Grey-bellied Tesia ก็มีเยอะแต่หาตัวยากมาก กว่าจะส่องเจอก็เห็นเป็นลูกไก่สีเทาๆ เดินไปเดินมา ซักพักก็ได้ข่าว Green Cochoa จากไข่ย้อย และ Collared Laughingthrush จากพี่หมอมัณและป้าไดนาไมท์ ( อันนี้อิจฉามากๆ ) 

Rufous-capped Babbler เป็นนกที่สวยมากชนิดหนึ่งมักอยู่รวมกันใน Bird Wave ครั้งแรกที่เห็นชอบมันมากเลย  พยายามตามถ่ายมันอยู่นาน แต่ว่ามันยากจริงๆ ทั้งมุด ทั้งมืด

แต่นกที่ชนะเลิศวันนี้คือ Indochinese Green Mapie ซึ่งเราได้ยินเสียงก่อน จึงได้ค่อยๆ ย่องเข้าไปหาต้นเสียง ซึ่งเราใช้เวลาหาไม่นานเลย เพราะตัวมันใหญ่และสีสันที่โดดเด่นจากป่า สีของมันสวยมากๆ 

[ชมส.]

ช่วงกลางวัน ฟ้าที่ปิดก็เริ่มกลายเป็นฝน ทำให้พวกเราต้องหยุดดูนกกันไปพักใหญ่  พอฝนหยุดหมอกก็ลงอีก แต่เราก็ยังคงวนเวียนดูนกกันอยู่อย่างนั้นจนบ่ายแก่ จึงเดินลงมาด้านล่าง มาเล่นกับน้องไผ่ และเป็นจุดที่เกิดอภิมหาโปรเจ็ค “ น้องไผ่ หย่านม “ เนื่องจากไผ่มีอายุ 2 ขวบแล้วยังกินนมอยู่ ทำให้ดูตัวจะเล็กๆ กว่าเด็กรุ่นเดียวกัน พี่หมอทั้งหลายก็แนะนำว่าควรจะหย่านมได้แล้ว จึงมียุทธการหลอกล่อให้น้องไผ่ลืมนม ใช้สัดส่วนกำลัง 14:1
ขอบอกว่าโปรเจ๊คนี้เหนื่อยกว่าขึ้นดูนกบนยอดผ้าห่มปกอีก 
แถมลุงป้าน้าอาทั้ง 14 คน บางครั้งยังเสียท่า หลานคนเดียวเลย 

[ชมส.]

เลี้ยงหลานไป ก็ดูนกไปได้