♥ A Little Trip to Heaven (5) : The Day has come.

[ป้าโอ๋]

Among the light I am the sun

Among the stars I am the moon

Among the lakes I am the ocean

Among the mountains I am the Himalaya ...



Shri Lord Krishna, the Bhagavad Gita
พระกฤษณะ จากคัมภีร์ภควัทคีตา มหากาพย์มหาภารตะ






อ่าน ♥ A Little Trip to Heaven ตอนอื่นๆ ได้ที่กระทู้นี้ค่ะ ...
(1) : I want you soooo .. bad!  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=630.0
(2) : Climb every mountain ..  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=632.0
(3) : Don't look down!  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=633.0
(4) : Spiritually Enchanting  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=635.0
(5) : The Day has come  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=722.0
(6) : A few of my favorite things  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=737.0
(7) : Pleasure is the child of pain  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=751.msg11096#msg11096

[ป้าโอ๋]

 


ตกใจกันรึเปล่า 555 .. ยังไม่หมดนะคะ ทริปสุดยอดปรารถนาของโอ๋ยังไปไม่ถึงครึ่งทางเล้ย ..

ถึงแม้จะมีกระทู้น้า ต.บ. กะน้าชอ มา spoil หุบพฤกษาสวรรค์ของโอ๋ ไปหมดแล้วก็ตาม แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะได้เห็นของดีไปหมดแล้ว

   โนๆๆๆ ... Valley of Flowers ของจริง .. อยู่ที่นี่ตะหาก     




*** เช้า 10 สิงหา .. วันแรกที่ได้นอนอย่างเต็มอิ่ม!!!

คุณเกายอมให้เราตื่นสายได้ คงสงสารที่สภาพแต่ละคนสะบักสบอมมาจาก Hemkund .. บางคนป่วยจากแพ้ความสูง บางคนเท้าเจ็บ ขาเจ็บ หมดสภาพ

เช้านี้โอ๋นึกว่าจะแย่ ที่ไหนได้ ตื่นได้ตั้งแต่ 6 โมงเช้า ออกมาดูนกที่หน้าห้องนอนอย่างเฟรชสุดๆ  เท้าและเข่าที่ระบมจากเมื่อคืนก็หายไปหมดแล้ว คงเพราะเตรียมยามาหลายขนาน บวกกะสเปรย์กายสิทธิ์ของป๋า Oldman ..

9 โมงเช้า เราทุกคนพร้อมออกเดินจากที่พักที่ Ghangaria มุ่งหน้าหุบสวรรค์ ..

(หลายรูปเป็นของน้อง Depth เจ้าแม่ MDphoto นะคะ ขออนุญาตแลขอบคุณล่วงหน้าสำหรับภาพแจ่มๆ จากน้องจ้อยค่ะ อิอิ)


วันนี้แหละ ที่โอ๋เฝ้ารอมา 5 ปี .. โอ๊ย ตื่นเต้นเหลือกำลัง    

[ป้าโอ๋]

เราเดินขึ้นกันสายๆ แบบนี้ ดีตรงที่ไม่จอแจ แต่แย่ตรงที่เหม็นขี้ม้าสุดๆ อ่ะ 

เพราะตอนเช้ามืด คนขึ้น Hemkund กัน ทิ้งขี้ม้าไว้กลาดเกลื่อนหนาแน่น อากาศบนเขายิ่งเบาบางอยู่ โอ๋เดินขึ้นเขาเหนื่อยจะตาย หอบฮั่กๆ ก็ต้องทนสูดเอากลิ่นเหม็นแอมโมเนียเข้มข้นเข้าไปเต็มปอด .. ไกลทีเดียว ประมาณโลนึงมั้ง

จนถึงทางแยกที่ทางขวาไปเฮมคุณ ทางซ้ายไป Valley of Flowers ...

[ป้าโอ๋]

เรามาถ่ายภาพหมู่เอาฤกษ์เอาชัยกันก่อนดีกว่า ...  ก่อนจะแยกขึ้น VoF

เช้าๆ แบบนี้ ยังไม่ค่อยตื่นกันเนาะ 555 

[ป้าโอ๋]

ตรงทางเข้าเป็นแบบนี้เอง เป็นประตูหมุน กั้นวัว+ม้าไม่ให้เข้าไปได้ 

แค่ทางเข้า โอ๋ก็ปลื้มจะแย่ละ 555  ..

มีซุ้มเก็บตังค์ คุณเกาซื้อตั๋วแบบจ่ายเหมา 3 วัน ..

[ป้าโอ๋]

ระหว่างรอซื้อตั๋ว เราก็เล่นถ่ายรูปกับป้ายกันก่อน ซักซ้อมเส้นทางไปในตัว

[ป้าโอ๋]

เอาหล่ะ เราออกเดินทางกันได้ละ

ก็พอจะทราบอยู่หรอกนะ ว่าเดินไปไกล 3 กิโล แบบขึ้นเขา ..

เราห่อเอาข้าวกลางวันมาด้วยพร้อมน้ำเพียบ โอ๋หอบของมาอีกสารพัด เสื้อหนาว หยูกยา กล้องหลายตัว .. เราช่างไม่รู้ตัวกันเล้ย ว่าชีวิตข้างหน้ามันจะสาหัสขนาดไหน 

[ป้าโอ๋]

ขึ้นมาได้พักใหญ่ มองลงไป โอ้โห .. ที่พักของเราอยู่ข้างล่างโน้นนนน 

เมือง Ghangaria จุดที่แม่น้ำสายสำคัญมารวมกัน นั่นคือ Hem Ganga ไหลมาจากยอดทาง Hemkund และ Pushpawati ไหลมาจาก Valley of Flowers

วันนี้เราจะเดินย้อนแม่น้ำ Pushpawati ไปจนถึงแหล่งกำเนิด ก็คือ VoF นั่นเอง ..

แถวๆ นี้ โอ๋เจอ Forget-me-not แบบใหญ่ สวยมั่กๆ Lindelofia anchusoides  

[ป้าโอ๋]

จากตรงนี้ เราจะเดินผ่านป่าสน นกดีน่าดูเลย โอ๋ได้นกใหม่ White-browed Fulvetta 

บนหินข้างทางที่ชื้นๆ เจอ Primula reidii .. ดีใจมั่กๆ เพราะเจอตรงนี้ที่เดียวเองค่ะ

[ป้าโอ๋]

เรา 3 คนติดนก เลยไปช้ากว่าคนอื่นๆ .. ก็ป่าสวยขนาดนี้อ่ะ    ไม่ต้องรีบนิ

เจอ Anemone rivularis .. ดอกขาวๆ น่าเอ็นดู สกุล Anemone นี่โอ๋ชอบมากๆ เลย ดอกน่ารักๆ ทั้งนั้น

[ป้าโอ๋]

ซักพัก เราก็เดินข้ามสะพานเหล็ก ที่ข้ามแม่น้ำ Pushpawati น้ำไหลแรงสุดๆ ..


นับจากตรงนี้ไป .. นรกก็มาเยือนโดยไม่รู้ตัว

โอ๋ต้องเดินขึ้นเขาอย่างเดียว ขึ้นๆๆๆ ขึ้นๆๆๆ ขึ้นๆๆๆ ขึ้นๆๆๆ ไปเรื่อยๆ เลย เหนื่อยมากๆ ค่ะ ..   

ทางคดเคี้ยวไปตามไหล่เขา เหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด .. ไมมันไกลอย่างงี้เว้ยยย  หมดแรงจะถ่ายรูป เลยไม่มีรูปทางขึ้นมาดูกันเลยอ่ะ คนอื่นๆ ก็คงไม่มีรูปช่วงนี้เหมือนกันเนาะ 


** พักเหนื่อย แวะเก็บ Forget-me-not ซักดอก อิอิ

[ป้าโอ๋]

น้าเตเบิร์ดฟิตมาดี เดินขึ้นเขาตัวปลิวไปแล้ว

โอ๋ก็ฟิตมานะ แต่ก็ไม่มีวันพอหรอก .. เหนื่อยสุดๆ บวกกะเข่าเดี้ยงๆ เพราะกรำศึกมาหลายวัน จะตายอยู่แล้วอ่ะ ..

มารู้ตัวอีกที ก็เลยเวลาเที่ยงไปแล้ว บ่ายโมง.. โอ๋หิวมาก

เราแวะกินข้าวกลางวันกลางทาง โชคดีเจอคุณเกายืนถ่ายรูปอยู่

คุณเกาบอกว่าใกล้ถึงแล้วหล่ะ 

[ป้าโอ๋]

โอ๋เริ่มเห็นลางๆ แล้วหล่ะ .. ว่าสุดทางข้างหน้าโน้น น่าจะเป็น Valley of Flowers แน่ๆ 

เราแวะนั่งทานข้าวสวยกับไข่ต้ม และหมูเค็มกับปลาสลิดที่แม่เตรียมมาให้ แล้วออกเดินขึ้นเขาต่อ แต่เดินเท่าไหร่ ก็ไม่ถึงซักที ..

ทางเปิดโล่ง เนินเขากว้างใหญ่เขียวขจีทั้งซ้ายขวา .. แดดร้อนมากๆ เมฆขาวจั๊วเลย แต่ก็ดีใจที่ฝนไม่ตกค่ะ


** แวะเก็บดอกแดงๆ .. Potentilla atrosanguinea ตัวเดียวกันกับที่เฮมคุณ

[ป้าโอ๋]

วิวด้านขวามือ และวิวด้านซ้ายมือ 

แค่ทางเข้าก็สวยขนาดนี้ ข้างในจะเป็นไงวุ้ย ใจโอ๋เต้นแรงไปตลอดทาง ยิ่งใกล้ ก็ยิ่งตื่นเต้น .. 

[ป้าโอ๋]

พ้นโค้งข้างหน้าโน้น ไปทางขวามือ ก็คือ Valley of Flowers แล้วหล่ะ 

แต่จากตรงนี้ ยังมองไปไม่เห็นซักทีนะ ..

ดอกไม้แถวๆ นี้ก็สวยบาดตาซะแล้ว .. แวะเก็บก่อนละกัน 

Campanula latifolia หรือ Large Bell Flowers

[ป้าโอ๋]

  ดีใจอีกแล้ว เจอดอกไม้ที่ตั้งใจมาดูอีกดอกนึง ชูช่อสวยสง่ามาก

น่าเสียดายว่าวันรุ่งขึ้น ดอกนี้เค้าไม่อยู่แล้วนะ    คงโดนแขกเด็ดไปแหละ เพราะตอนคุณเกากำลังถ่ายดอกนี้อยู่ แขกเห็นเข้าก็มารุมดู แถมโยกดอกไปดูใกล้ๆ ด้วยอ่ะ ทั้งๆ ที่คุณเกาจ่อเลนส์มาโครอยู่ 555 .. คุณเกาทำหน้าเซ็งแขกสุดๆ ตลกดี 

Aconitum ferox

[ป้าโอ๋]

ไม่ยอมให้เราเข้าไปข้างในซะทีนะ อิอิ .. น้อง Himalayan Mouse-hare จอมเชื่องก็เข้ามาให้ถ่าย และแถมดอก Aster สวยๆ อีกหนึ่งดอก อิอิ

[ป้าโอ๋]

และแล้ว ในที่สุด โอ๋ก็มายืนอยู่ตรงหน้าปากทางเข้า Valley of Flowers !!!

โอ้พระเจ้า .. Valley of Flowers  เป็นแบบนี้นี่เอง .. 

.. หุบเขากว้างใหญ่ ที่เห็นจาก Google Earth เป็นแบบนี้นี่เอง 

.. ในที่สุด โอ๋ก็พาตัวเองมาถึงจนได้

.. ในที่สุด โอ๋ก็มีวันนี้ 555  ดีใจจังเลย 

[ป้าโอ๋]

เดินเลี้ยวขวา ข้ามสะพานไม้เล็กๆ

ใน VoF จะมีสะพานไม้หลายอัน เพราะมีลำธารน้ำหลายสายไหลลงจากยอดเขาทั้งซ้ายและขวา

โอ๋เก็บภาพสำธารแรกอย่างตื่นเต้น ก่อนจะเดินลึกเข้าไปข้างในหุบ ...

[ป้าโอ๋]

พอเดินเข้ามาก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงทันที ..

ลมในหุบพัดแรง เย็นสบาย จนรู้สึกสดชื่นหายเหนื่อย บรรยากาศน่ารื่นรมย์เป็นที่สุด เสียงนกร้องดังทั่วไปทั้งหุบที่เต็มไปด้วยดอกไม้สารพัดชนิด ที่พากันบานอยู่ทุกมุม ทุกองศา ทุกตารางนิ้ว

ตรงปากทางเข้าจะมีหินก้อนยักษ์ ตั้งเป็น landmark ทางซ้ายมือ

ตรงนี้แหละ โอ๋ขอเก็บภาพกระโดดไว้เป็นความทรงจำซะหน่อย อิอิ .. ตื่นเต้นไม่เลิกเลยเรา

[ป้าโอ๋]

นึกไม่ถึงเลยว่า เส้นทางภายในหุบจะถูกจัดวางไว้ให้ดูน่ารัก น่าเดินเล่นขนาดนี้ 

โอ๋เดินเข้ามาเรื่อยๆ มองหาเพื่อนๆ ที่เข้ามาก่อนหน้านานแล้ว ก็ยังไม่เห็น

โอ๋เห็นดอกไม้บานหลายชนิด ในใจรู้ว่าข้างในต้องมีอะไรดีๆ แน่ๆ เลย เรามีเวลาตั้ง 3 วันนิ ค่อยๆ เดินหาเอาก็ได้ ไม่รีบร้อน

[ป้าโอ๋]

วันนี้เรากะกันไว้ว่าจะไม่เดินลึกเข้าไป เพราะนี่มันก็บ่าย 2 ครึ่งแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้จะมาใหม่ให้เช้าๆ จะได้อยู่ในหุบให้เต็มวัน

โอ๋เจอน้าเตเบิร์ดเดินเล่นอยู่ข้างหน้านี่แหละ

พอน้าเห็นโอ๋ ก็รีบฟ้องเสียงดังลั่น ว่าดอกไม้เหี่ยวหมดแล้ว อิอิ โอ๋รู้เลยว่าน้าเค้าหมายถึงดอกดำๆ ที่เห็นอยู่เยอะแยะ รีบปลอบไปว่า ไม่หรอกน่า ข้างในต้องมีอีกเยอะเลย พรุ่งนี้มา ได้เห็นแน่ๆ อิอิ

[ป้าโอ๋]

เดินเล่นเก็บดอกไม้ไปเรื่อยๆ แถวๆ ด้านหน้าหุบนี่เอง ...

Campanula latifolia ขึ้นเยอะเลย

[ป้าโอ๋]

เมฆและแดดเคลื่อนที่ไป วิวสวยๆ อวดพลังความงามให้ดูหลากหลายรูปแบบ กะว่าเอาให้ตะลึงกันไปเลย

ตากล้องกลุ่มเราแยกย้ายกระจายหามุมกันสนุก

โอ๋ยืนปลาบปลื้ม พยายามจินตนาการถึงจุดที่คุณ Frank Smyth เดินหลงทางมาเห็นที่นี่เข้าเป็นครั้งแรกในปี 1931 และได้เขียนชื่นชมความงามของสถานที่ไว้ จนกลายเป็นตำนาน ..

.. The Bhyundar Valley was the most beautiful valley that any of us had seen. We camped in it for two days and we remembered it afterwards as the Valley of Flowers ..

[ป้าโอ๋]

เข้าใจแล้วหล่ะ ว่าทำไมที่นี่ถึงได้ชื่อว่า Valley of Flowers 

คุณ Frank Smythe ยังเคยเขียนอธิบายความมหาศาลของดอกไม้ที่นี่ไว้ว่า "It was impossible to take a step without crushing a flower..."

ถ้าเราไม่มีทางเดิน ก็คงเหยียบดอกไม้กันเละเทะแน่ๆ อุทยานฯ เค้าดูและดีจริงๆ นิ

เอาดอก Cyananthus microphyllus มาฝาก สีฟ้าสวยมาก 

[ป้าโอ๋]

เดินเล่นไปในสรวงสวรรค์ ... 

[ป้าโอ๋]

ความงามที่ภาพถ่ายดีแค่ไหน ก็คงไม่อาจเก็บบันทึกได้เท่าความรู้สึกตรงนั้น

โอ๋คิดถึงบทกวีซึ้งๆ กินใจ หรือบทเพลงเพราะๆ น่าจะช่วยถ่ายทอดได้ดีกว่านี้

น่าจะมีกวีไปด้วยซักคน น่าจะมีนักแต่งเพลงไปเยือนที่นี่บ้าง 

[ป้าโอ๋]

โอ๋บอกน้าชอว่า .. ที่นี่สวยที่สุดเลย

ในชีวิตต่อไป เราจะได้พบเห็นที่ไหนที่จะรู้สึกถึงความสวยงามได้มากเท่าที่นี่ .. มีอีกมั้ย

คุณเกาตอบว่า .. คงไม่มีอีกแล้วหล่ะ

[ป้าโอ๋]

บ่าย 4 โมงเย็นแล้ว เราต้องกลับแล้วนะ .. เดี๋ยวจะมืดกลางทาง

 

ก่อนกลับ โอ๋ตั้งใจเก็บภาพดอก Codonopsis viridis

[ป้าโอ๋]

และที่ตามตำราบอกว่าเป็น  Geranium wallichianum

แต่ที่โอ๋เจอมันหลากหลายสีและรูปร่าง โอ๋คิดว่าน่าจะเป็นหลายชนิดนะ 

[ป้าโอ๋]

ยังมีน้องดอกเหลือง Pedicularis bicornuta เป็นสกุลที่โอ๋ชอบมากๆ อีกสกุลหนึ่ง เพราะออกดอกมาได้น่ารักๆ ทั้งนั้นเลย

และ Persicaria wallichii ดอกขาวๆ บานเต็มหุบ

[ป้าโอ๋]

เราเดินออกมาจากหุบด้วยกัน ระยะทางยังอีกยาวไกล ...

ตอนเดินลงเขานี่เจ็บขาเจ็บเข่าที่สุดเลย โอ๋จะตายซะให้ได้ ร้องโอดโอยทุกสเต็ป จนน้าชอที่ขนของหนักมากอยู่แล้ว ต้องช่วยเอาของๆ โอ๋ไปขนแทบหมด ...

 

[ป้าโอ๋]

วันนี้เรากลับที่พักกันแบบหมดสภาพเหมือนเคยๆ 

กลับไปถึงก็มืดค่ำ อาบน้ำร้อน ถังละ 40 รูปีที่แบ่งอาบได้ 2 คน

ลงมากินข้าวเย็นมื้อดึกข้างล่าง น้องจ้อยขยันมาก ถึงจะเหนื่อยยังไง ก็ลงมาทำอาหารให้พี่ๆ ได้ทานอร่อยทุกมื้อ ขอบคุณมากๆ นะคะ

อิ่มแล้วเรากลับขึ้นไปนอนคุยกัน ลบรูปในกล้อง จัดแจงของสำหรับวันพรุ่งนี้ ...

[ป้าโอ๋]

ทุกคืนก่อนนอน โอ๋จะเขียนบันทึก

คืนนี้โอ๋บันทึกไว้ว่าฝันเป็นจริงแล้ว เคยกลัวว่ามาแล้วจะผิดหวัง แต่ไม่เลย กลับเกินคาด เกินที่หวังไว้หลายเท่า

เป็นทริปที่โอ๋มีความสุขที่สุด และโอ๋รักทริปนี้ที่สุดเลย 

พรุ่งนี้เช้าเราจะตื่นตี 4 .. และมุ่งหน้าขึ้น VoF อีกครั้ง และจะอยู่ในหุบให้เต็มวันเลย 

[StrayBird]

ป้าจ๋า ดอกเหี่ยว ๆ สีดำ ๆ นั่นน่ะ ตาราชเนส ไกด์รับเชิญสุดเซอร์เราบอกว่า ดอกออกมาเป็นสีดำเลยนะ

มันหลอกเอาป่าว 

[ชมส.]

นานจนเกือบลืมไปแล้ว... เจอรูปแรกก็คิดถึง ขี้ ขึ้นมาทันทีเลย    ช่างมหาศาลจริงๆ 

ตอนที่ขึ้นเขาตอนแรกน่าจะเหนื่อยที่สุด ทั้งชัน คนเยอะ หลบขี้ กับหายใจได้ไม่เต็มปอด นึกถึงก็ยังเหนื่อยอยู่เลย 

ป้า อ. ถ่ายดอกไม้ได้สวยจริงๆ ดอกก็ชัด หลังก็ละลาย  แบบนี้ขาตั้งกล้อง สายลั่น ไม่ต้องจริงๆ

  จำหน้าโปรเกา ตอนถ่ายดอก Large Bell Flowers ได้อยู่ ฮ่าๆๆๆ คงจะเซ็งสุดๆ คนกำลังถ่ายภาพ มีแขกมาจับดอกไม้โยกไปโยกมา เราก็เลยผ่านไปก่อน กะว่ามาถ่ายตอนกลับ ปรากฏว่าดอกไม้หายไปแล้ว แถมเป็นดอกเดียวที่จะถ่ายได้ฉากหลังเป็นภูเขาด้วย พวกแขกนี่ไม่ค่อยรักธรรมชาติเอาเลย

ดูแล้วอยากไปอีกซักรอบ ยังสวยอยู่ในความทรงจำเสมอ 

[Tigerjun ณ บ้านสวนพุทธมณฑล]

ติดตามจ้า

[บี้จี้]

เมื่อคืนตามอ่านจนดึกเลยอ่ะ สุดท้ายป้าโอ๋อึดกว่า...

วิวสวยจับจิตจับใจจริงๆ ...ความบากบั่นในการเดินทาง เส้นทาง ความสูง และกลิ่น....
แต่สุดท้ายอ่านที่ป้าโอ๋บรรยายประกอบหลักฐานภาพถ่ายสุดสวย เห็นด้วยว่ามันคุ้มค่า เป็นสิ่งประทับใจในชีวิตเลย
ประสบการณ์แบบนี้คงได้เล่ากันไปจนแก่จนเฒ่าเลยล่ะเนาะ

[tor]

อลังการมากๆครับ ผมก็ว่าทำไมพี่โอ๋ไม่โพสซะที

รูปสวยจริงๆ 

[Unravel]

โอ้วววววววว มาแล้วววว มหากาพย์ภาคต่อ

อ่านคำบรรยายแล้วรู้สึกถึงความตื่นเต้นของพี่โอ๋ที่ล้นทะลักออกมานอกจอจริงๆเลยนะเนี่ย

รวมไปถึงแอบเซ็งแขก ที่เด็ดดอกไม้ช่อนั้นไป รู้สึกถูกชะตาดอกนั้นจัง รูปทรงสวยประหลาด น่าเสียดายจริงๆ

[ป้าโอ๋]

ขอบคุณทุกท่านค่า   


น้าโชย ... ดอกนั้นน่ะ ดำตั้งกะเกิดจนตายเลยหล่ะ อิอิ นี่ไง ... Saussurea royli

[jucgroo]

กระทู้กลิ่นโชยเลยนะครับป้า  แต่เหมือนอะไรดี  อ้อ..เหมือนปลาร้า ยิ่งเก็บกลิ่นยิ่งแรง ยิ่งจกอร่อย  อิอิ

[นกสุโขทัย]

พุชปาวาติย้อนวิถีทวนสายน้ำ...
จากเมืองงามกังกาเรียอยู่เบื้องล่าง...
ร่องรอยแห่งผู้หลงรักการเดินทาง...
ได้ชมพลางหมู่ดอกไม้และปีกไพร...

Anemome สะอาดตาพาชวนฝัน...
ชูช่อม่วงตั้งชันสวยสดใส...
ชื่อของเขา Aconitum งามเร้าใจ...
หิมาลัยก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ...

หุบสวรรค์แห่งดอกไม้ VoF...
ตามไปเก็บบากบั่นน่านับถือ...
งดงามดั่งคำกล่าวขานที่ร่ำลือ...
เพราะนี่คือผลแห่งความพยายาม...

ถูกรายล้อมด้วยทิวเขาสูงตระหง่าน...
มีไม้ดอกอีกตระการอยู่ล้นหลาม...
ไม่ต้องบอกว่าอิจฉาอยู่มากความ...
ได้ติดตามก็คุ้มค่าเหมือนมาเยือน...

นสท.

[ป้าโอ๋]

-  น้องจุ๊ก  ... เก่าเก็บเป็นปลาร้าจริงๆ อ่ะ พูดแล้วก็หิวตำลาวติดหมัด  555



- น้า นสท ... ซาบซึ้งจัง ขอบคุณนะคะ ..    ใช่แล้ว .. ต้องมีกวีไปที่นี่ แล้วรำพันออกมาเป็นนิราศถึงจะสมศักดิ์ศรี .. ถ้าน้า นสท ได้ไปเองสงสัยแต่งมหากาพย์โคลงสี่สุภาพบวกกาพย์ยานี 21 แน่ๆ อ่ะ 

[mr.december]

นึกว่าป้าโอ๋กับน้าช.ลืมไปซะแล้ว เราก็ตั้งหน้าตารอ อยากดูต่อก็อยากดู แต่มิกล้าทวง  แต่ได้รอไปเรื่อย ๆ ตามแต่ใจ อิอิ 


ดอกไม้สวยมาก ๆ เลยครับ ผมชอบทางเดินในหุบเขาอ่ะ ทำทางเดินได้น่ารักมาก ป้าโอ๋ถ่ายรูปสวยมากครับ

ปล. จุ๊ ๆ จะกระซิบบอกป้าโอ๋ว่า อีกหน่อยป้าโอ๋คงถ่ายดอกไม้สวยกว่าน้าช.แล้วละ passion มันส่งผ่านลงไปในรูปถ่ายได้นะ  แต่อย่าไปบอกน้าช.นะครับว่าผมบอก อิอิ 

[ป้าพักจัง]

โอ้โห.........สมกับการรอคอยจริง ๆ เหมือนเมืองในฝัน งามดุจสรวงสวรรค์เลยจริง ๆ 

อยากไปเห็นด้วยตาตัวเองมั่งจัง แต่แรงคงไม่มี เฮ้ออออ