♥ A Little Trip to Heaven (7) : Pleasure is the child of pain

[ป้าโอ๋]

 


Feeling Good

♫  Birds flying high you know how I feel
Sun in the sky you know how I feel
Breeze driftin' on by you know how I feel

It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good  ♫   



http://www.dailymotion.com/video/x6xtaa_feeling-good-nina-simone_music 
by Nina Simone






อ่าน ♥ A Little Trip to Heaven ตอนอื่นๆ ได้ที่กระทู้นี้ค่ะ ...
(1) : I want you soooo .. bad!  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=630.0
(2) : Climb every mountain ..  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=632.0
(3) : Don't look down!  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=633.0
(4) : Spiritually Enchanting  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=635.0
(5) : The Day has come  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=722.0
(6) : A few of my favorite things  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=737.0
(7) : Pleasure is the child of pain  http://www.savebird.com/Forum/index.php?topic=751.msg11096#msg11096

[ป้าโอ๋]

 

เช้าวันสุดท้าย ที่จะได้อยู่ที่ Ghangaria .. ฐานทัพแห่งเดียวสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะเดิน pilgrim ไป Hemkund Sahib ซึ่งมีเป็นจำนวนมมหาศาลต่อวัน และนักท่องเที่ยวที่ตั้งใจเดินขึ้น Valley of Flowers ที่มีเพียงจำนวนน้อยนิดสุดๆ

ถ้าเทียบเป็นสัดส่วน โอ๋ว่า 100 ต่อ 2 มั้ง อิอิ .. มั่วๆ เอาจากความรู้สึก

เมื่อคืนนี้ก่อนนอน เราหลายคนตกลงกันว่าจะไม่ขึ้น VoF แล้วหล่ะ เพราะร่างกายพวกเราถือได้ว่า .. ได้ถวายชีวิตรับใช้กิเลสของเจ้าของร่างมาจนสุดทางแล้ว และบรรลุทุกความต้องการแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ เราจึงควรให้รางวัลแก่ ขา เข่า เท้า และนิ้วเท้า ของเรา ด้วยการเดินเล่นอยู่แถวๆ ที่พักก็พอมั้ย


แต่เมื่อเราตื่นเช้าขึ้นมา แล้วพบว่า ... 

แดดอุ่นสีทอง .. ทอแสงสาดลงยอดเขาเบื้องหน้า

ท้องฟ้าใสกระจ่าง เปิดโล่งโจ้งสีเข้มจัด !!!

ลมพัดเย็นสบาย นกร้องระงม  


เราจึงตกลงเป็นเสียงเดียวกันว่า ... อีกซักวันละกันฟระ !!!!    

โดยไม่สนใจเสียงโอดครวญของหัวเข่าและเล็บเท้าแต่อย่างใด อิอิ

[ป้าโอ๋]

เช้านี้แสนพิเศษ .. 

เพราะเราได้ไกด์เจ้าถิ่นมาดเซอร์ ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังควบคู่มากับ VoF เลยทีเดียว มาพาเดินชมป่าแบบถึงพริกถึงขิง 

คุณ ราชนิช เจ้าของร้าน Hem Trek เพื่อนซี้ของคุณเกา เจ้าของทัวร์เรานั่นเอง

[ป้าโอ๋]

ทุกรูขุมขนแห่งหุบเขาที่โอ๋ได้สอดส่ายสายตา ทำความรู้จักไว้อย่างดีแล้วตลอด 2 วัน

.. มาวันนี้ โดนสแกนอย่างถึงกระดูกดำ โดยไกด์ราชนิช ผู้มีความรอบรู้พิเศษในเรื่องพืชสมุนไพร วิธีใช้ประโยชน์ และการรักษาโรค

เหล่าพืชพรรณรอบๆ ตัว ต้นไม่ใหญ่น้อย ดอกไม้ทุกดอก ไม่เว้นแม้แต่ต้นหญ้าเล็กๆ ถูกหยิบยกขึ้นมาบรรยายให้ความรู้อย่างสนุกสนาน เพลินเพลินยิ่ง ทำให้การเดินป่าวันนี้ มีความหมายมากๆ 

.. แต่พอโอ๋ชี้ให้ดูกล้วยไม้จิ๋วๆ ที่โอ๋ค้นพบ เค้าดูไม่สนใจเลยอ่ะ  

[ป้าโอ๋]

แค่ช่วงต้นทาง เราก็ใช้เวลาเดินนานมากๆ .. เพราะหมดเวลาไปกับการฟังไกด์ราชนิชโม้เรื่องดอกไม้ต่างๆ ..

โอ๋ให้เค้าดูการบ้านดอกไม้ นก และสัตว์ที่โอ๋ทำมา เป็นกระดาษ A4 พริ้นท์รูปเล็กๆ อันแน่นเต็ม 6 แผ่น .. เค้าดูสนใจมาก ไอเดนดอกไม้ให้ใหญ่เลย และบอกได้ทันทีว่านกตัวไหนมีหรือไม่ และจะดูได้เดือนไหน .. ซึ่งไก่ส่วนใหญ่ จะเห็นได้ก็หน้าหนาวอ่ะ

ระหว่างทาง ราชนิชชวนเล่นตลอดเวลา มุดรูในต้นไม้ที่ใครมา VoF ก็ต้องมุด อิอิ

[ป้าโอ๋]

สนุกกะเค้าหน่อยนะ เดี๋ยวคุณไกด์ Rajnish เค้าจะเสียใจ อิอิ

ซักพัก .. โอ๋เริ่มรู้สึกว่า ขืนเล่นกะเค้าไปเรื่อยๆ เราจะไม่ทันเข้า VoF ให้ถึงลึกสุดๆ อย่างที่น้องป้อม ชินจัง และป๋า Oldman ไปกันเมื่อวานนะ

ว่าแล้วก็ชวนน้าชอเดินทิ้งกลุ่มออกมา และจ้ำขึ้นเขาไปก่อน .. 

[ป้าโอ๋]

น้าเตเบิร์ดคงเห็นท่าไม่ดีเหมือนกัน จ้ำตามออกมาติดๆ 555

เช้านี้โอ๋ได้ฝึกการเดิน trekking ขึ้นเขา ที่เมื่อวานน้าชอ น้า ต.บ. และคนอื่นๆ ได้สอนไว้

ว่าให้เดินก้าวสั้นๆ แต่สม่ำเสมอ เดินช้าๆ ห้ามรีบ ห้ามเร่ง .. ถ้าเจอบันได ให้ก้าวขึ้นขั้นที่เตี้ยที่สุดเสมอ

วิธีนี้ ทำให้โอ๋เดินได้ไม่เหนื่อยเลย และไม่ช้าด้วย เพราะไม่มีหยุดพัก ไปเรื่อยๆ โดนแซงก็ปล่อยเค้าแซงไป ในที่สุดโอ๋ก็เดินช้าๆ จนแซงคนอื่นๆ ไปได้ด้วยซ้ำ อิอิ

[ป้าโอ๋]

การเดินขึ้นเขาวันนี้เลยไม่ทรมานอย่างวันอื่นๆ

แถมขนมาแต่ไบน็อคกับกล้องคอมแพ็ค .. ทิ้ง DSLR ไว้ในห้องนอน

รูปในกระทู้นี้จึงมาจาก S10 อย่างเดียวค่ะ อิอิ

[ป้าโอ๋]

มาถึงปากทางเข้า พบว่าฟ้าเปิดโล่ง เจ๋งจริงๆ 

เลยเห็นยอดเขาหิมะกันเป็นครั้งแรกใน 3 วัน 

สุดยอดดดด

[ป้าโอ๋]

อีกซักรูปนะ .. S10 เค้าก็ไม่น้อยหน้า full frame น๊า .. 

[ป้าโอ๋]

ระหว่างทาง บรรยากาศดีมากๆ .. อากาศดีสุดๆ เลยหล่ะ  สายลมในหุบพัดเย็นระรื่น ชื่นใจ

คุ้มจริงๆ ที่ดั้นด้นขึ้นมาอีกรอบในวันนี้ 

โอ๋นึกถึงที่พี่หม่องเคยบอกเสมอว่าอยากนำอัถฐิคุณแม่มาไว้ที่นี่ โอ๋เห็นด้วยว่าเป็นที่ที่เหมาะสมที่สุดในโลกค่ะพี่ .. ยังแอบบอกน้าชอเลยว่าถ้าโอ๋เป็นไรไป และน้าชอยังมาไหวนะ เอาโอ๋มาปล่อยไว้ที่นี่แหละ .. อยากอยู่อ่ะ 


Bistorta sp.

[ป้าโอ๋]

วันนี้ เรามีจุดหมายว่า จะเดินไปให้ลึกสุดๆ จนหมดทางเดิน ...

Edelweiss sp.

Potentilla sp.

[ป้าโอ๋]

แค่ปากทางเข้า Rajnish ก็ตามมาทันเรา 3 คน .. คุณเกาตามมาติดๆ วู้ววว ดีจริงๆ 

Rajnish เค้าสอนเรากินโน่นกินนี่ตลอดทางเลย ต้นหญ้าตลอดทางเป็นสมุนไพรทั้งนั้น มีกลิ่น มีรส มีสรรพคุณทั้งสิ้น

บางอย่างเอามาต้ม บางอย่างแช่น้ำ - ผสมน้ำ หรือโรยข้าว หรือผสมแป้งปรุงอาหาร ฯลฯ สารพัดที่จะมีสูตรทำอาหารและรักษาโรค

สมกับเป็นหิมาลัย สมกับเป็นศาสตร์เก่าแก่ของอินเดียจริงๆ  ปลื้มมากๆ 


Geranium sp.

[ป้าโอ๋]

ประมาณเที่ยงครึ่ง เราก็พาตัวมาถึงเนินสุดท้ายของเมื่อวาน

นับว่าทำเวลาดีมากๆ .. ตรงนี้ทำเลดี เพราะมีนกมุดน้ำบินมาให้ดูตลอด 555

เราก็เลยนั่งพัก แล้วทานข้าวเที่ยงด้วยกัน 


Cyananthus microphyllus

[ป้าโอ๋]

มื้อเที่ยงริมลำธาร ราชนิชเอาใบกระเทียมที่เก็บมาเมื่อกี๊ มาทานกับจับปาตี แบ่งให้โอ๋ทานด้วย อร่อยมากจริงๆ .. แม้ว่าจะกลัวขี้มูกราชนิชติดมาด้วย 555 ก็เค้ากะลังเป็นหวัดอย่างแรงง่ะ ป้ายขี้มูกเกรอะกรังตลอดเวลา

S10 ก้อถ่ายมุดน้ำได้เฟร้ยยย อิอิ

[ป้าโอ๋]

อิมข้าวแล้ว น้าชอกับน้า ต.บ. ถ่ายรูปมุดน้ำได้จนพอใจแล้ว เราก็ตัดสินใจเดินลงมาในที่ราบกว้างใหญ่ ที่มีสายธารน้ำกระจายตัวอยู่ทั่ว

[ป้าโอ๋]

ในที่ราบนี่ โอ๋เจอดอกไม้แปลกๆ หลายอย่าง แต่ต้องรีบเดินตามไกด์ Rajnish ไปฟังเค้าโม้ เลยไม่ได้หยุดถ่ายรูป

ดูวิวเอาก็พอนิ .. สวยแปลกตา

โอ๋เดินอย่างเร็ว แทบจะเรียกว่าวิ่งเลย เพื่อตามไกด์ กับน้า ต.บ. ให้ทัน

น้าชอเดินช้า อยู่ข้างหลังโอ๋ ไกลมากๆ

ไม่เกิน 1 ชั่วโมง .. เราก็มาจนสุดทาง

[ป้าโอ๋]

เรานั่งเล่นอยู่ตรงสุดทางนี้ ที่เป็นก้อนหินริมลำธาร ไกด์ราชนิชทำซ่า ลงไปในน้ำ

แป๊บเดียว กลับขึ้นมาแทบไม่ทัน 555

บ่นว่าน้ำเย็นจัด เมื่อเดือนก่อนยังลงไปได้เลย ตอนมากับกลุ่มสาวไทย 4 คน 

[ป้าโอ๋]

น้า ต.บ. นั่งส่องไรไปเรื่อยๆ รอน้าชอมาให้ถึงซะที ช้าจุง   

[ป้าโอ๋]

น้าชอมาถึง เราก็นั่งเล่นอยู่ครึ่งชั่วโมง จนบ่าย 3 เราตัดสินในเดินกลับ

รักษาเวลากันหน่อยนิ จะได้ไม่ไปมืดกลางทางเหมือนเมื่อวาน 

โอ๋เดินได้เร็วเพราะเป้เบามาก แต่น้า ต.บ. กับไกด์ราชนิชเดินหรือเหาะไม่รุ แป๊บเดียวหายไปเลย 

[ป้าโอ๋]

จะกลับแล้ว อาลัยอาวรณ์จังเลย

เดินช้าหน่อยละกัน 

[ป้าโอ๋]

เดินออกมาเรื่อยๆ ฟ้าเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

เมฆมาก แล้วก็ปลิวหายไป ฟ้าเปิดเห็นยอดเขาหิมะ ...

[ป้าโอ๋]

เมฆม้วนตัวลอย ล้อมรอบแต่ละยอด แล้วค่อยๆ คลี่คลาย เผยโฉมแต่ละยอดที่เคยซ่อนแอบมิดชิดมาตลอด 2 วัน

สลับกับแสงอาทิตย์สาดเข้ามาโดนยอดหิมะสีขาว เปลี่ยนเป็นแสงสีต่างๆ

 

[ป้าโอ๋]

ภาพเปลี่ยนไปช้าๆ เรารัวชัตเตอร์ เพื่อเก็บภาพใหม่ๆ ตามไปเรื่อยๆ

มุมเดิมๆ แต่ความสวยงามกลับเพิ่มขึ้นได้อีกเรื่อยๆ เหมือนกับไม่รู้จักคำว่าที่สุด

ใจเราพองโตตามไปไม่หยุดเหมือนกัน 

[ป้าโอ๋]

ฟ้าทำท่าจะปิด เมฆขาวลอยมาอย่างหนาทึบและต่ำ เป็นสายยาว ฟ้าครึ้มหนัก แสงอาทิตย์หาทางส่องลงมาแทบไม่ได้

เราเดินอ้อยอิ่งอยู่กลางหุบ นับถอยหลังนาทีความสุขของชีวิต ตามก้าวเดินที่ใกล้จะถึงปากทางหุบสวรรค์

 

[ป้าโอ๋]

โอ๋นึกชอบชีวิตตัวเองจัง

ต้องขอบคุณตัวเอง ที่พาตัวเองมายืนตรงนี้ได้

 

[ป้าโอ๋]

โอ๋คิดว่า ที่นี่เป็นที่ที่พิเศษที่สุดในโลกจริงๆ

อยากให้คนที่โอ๋รักทุกคน ได้มายืนอยู่ตรงนี้บ้าง

ใครอยากให้รางวัลที่ดีที่สุดกับชีวิตของตัวเอง .. โอ๋คิดว่าที่นี่แหละค่ะ เหมาะสมที่สุด 

[ป้าโอ๋]

เรา 3 คน ออกมาจากหุบแล้วเพราะคิดว่าฟ้าปิดแล้วหล่ะ แต่ไม่นาน เมื่อมองกลับเข้าไป กลับพบว่าฟ้าเปิดอีกรอบ คราวนี้เหมือนกับการแสดงเมื่อม่านปิด และมีเสียง encore แล้วม่านก็เปิดขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อการแสดงที่ยิ่งใหญ่ตระการตาที่สุด

เรา 3 คนได้แต่เสียดาย และเอาใจช่วยคุณเกา น้องจ้อย และชินจัง ที่ยังคงอยู่ในหุบ ให้เก็บภาพมหัศจรรย์ธรรมชาติครั้งนี้ให้ได้ดีๆ นะคะ

ต้องชมภาพช่วงนี้จากกระทู้น้องจ้อยค่ะ 

http://www.pantown.com/board.php?id=4148&area=4&name=board7&topic=2032&action=view

เราเดินกันตัวปลิวลงมาถึงเมือง ค่ำแล้ว แต่เราก็ยังเข้าไปช้อปปิ้งในร้าน Hem Trek ของไกด์ราชนิชได้ โอ๋เหมากำไลข้อมือ และของสวยๆ งามๆ มามากมาย ถูกใจสุดๆ

แต่ตอนเดินออกจากร้าน เซ่อซ่าเอาหัวไปชนมู่ลี่เหล็กของเค้า หน้าผากเจาะ เลือดออกเลย บวม แล้วก็เจ็บมากๆ ... อายมากๆ ด้วย เพราะเสียงดังสนั่นหวั่นไหว แขกเห็นกันทั้งซอยเลย      

เราไปนั่งโต๊ะทานข้าวมื้อดึกฝีมือน้องจ้อยอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนทุกวัน อาบน้ำร้อนถังละ 40 รูปีเหมือนทุกวัน แลกรูปกันดูโดยเฉพาะรูปยอดหิมะอลังการจากกล้องชินจังและน้องจ้อย เก็บของ จัดกระเป๋า จดบันทึก เหมือนทุกวัน

พรุ่งนี้เช้า เราไม่ต้องตื่นเช้าจัด ตื่นมา ว่าจะเก็บของ และออกเดินทางออกจาก Ghangaria ลงจากเขา โดย trek 13 กม. กลับเข้าเมือง Govindghat

วันนี้ overdose ความสุขหรือไงไม่รู้ โอ๋จับไข้ กินยาพารา 2 เม็ดแล้วนอนไปตอน 4 ทุ่ม 

[ป้าโอ๋]

หมายเหตุ

.. ขอขอบคุณสุดซึ้ง รูปจากกล้องน้องจ้อย กรอบสีเทาทุกรูปนะคะ ที่จะมีภาพป้าและน้าๆ สวยๆ หล่อๆ 

.. การไอเดนดอกไม้ทั้งหมด เกิดจากความพยายามอย่างบ้าคลั่งในการค้นหาชื่อจากเน็ต โดยเทียบจากสารพัดเว็บเท่าที่มีอยู่ในสารบบ และจากหนังสืออีกหลายเล่ม .. แต่นั่นก็ไม่สามารถยืนยันความถูกต้องใดๆ ได้เลย .. อิอิ กรุณาอย่านำไปใช้อ้างอิงใดๆ นะฮะ

 

[StrayBird]

ชอบภาค 7 มากที่สุดเลย เขียนดี๊ดี รูปก็ส้วยสวย ที่จรืง จี๊ดตั้งแต่เห็นชื่อเพลงละ ...

เพลง Feeling Good ของ Nina Simone ฟังดูไฮโซ สว. เหมาะกะป้าโอ๋มาก แต่ถ้าเป็นเวอร์ชั่นจอมมาร ต้อง Muse เท่านั้น อิอิ

ไม่เชื่อลองฟังดูดิ อิอิอิ

http://www.youtube.com/watch?v=5PN6egPgazA

//รู้สึกป้าโอ๋ ไปทริปนี้คุ้มมากกว่าใครเพื่อนนะ  

[ชมส.]

  คิดถึงตอนที่หมอกไหลไป ไหลมา ร่วมกันแสดงจินตลีลาที่มีฉากหลังเป็นภูเขา ตอนนั้นจริงๆ เป็นภาพที่เกินจะฝันเองได้ 

เห็นด้วยกับป้า อ. ว่าถ้ามีโอกาสควรจะยืนที่นั่นซักครั้งนะ 

[บี้จี้]

S 10 นี่ร้ายกาจจริงๆ  ภาพสวยสะท้านใจทั้งทริปเลยครับ
น่าอิจฉาจัง ที่ได้บันทึกความงามเหล่านี้ลงในความทรงจำ เหมือนเก็บลง HD ส่วนตัวที่ไม่มีวันลบเลือนหายไปจากเราได้
ได้เห็นรูปสวยๆ ยังไงก็คงสู่คนที่ไปยืนอยู่ตรงนั้นไม่ได้


ปล. ....“ยังแอบบอกน้าชอเลยว่าถ้าโอ๋เป็นไรไป และน้าชอยังมาไหวนะ เอาโอ๋มาปล่อยไว้ที่นี่แหละ .. อยากอยู่อ่ะ”....
      .....อ่านแล้วรู้สึกซึ้งๆ สุขๆ แต่ก็มีแอบหวิวๆ ปนเศร้านิดๆ เหมือนกัน...

[mr.december]

สวยจังครับป้าโอ๋ บอกมาตั้งกะกระทู้แรกจนกระทู้สุดท้าย แล้วก็ยังไม่เบื่อที่จะบอกว่าสวยจัง

S10 ถ่ายมุดน้ำได้ด้วย สวยจังอิอิ ถ่ายดอกไม้่ก็ให้สีสวยนะครับ 

[Tigerjun ณ บ้านสวนพุทธมณฑล]

สวยเหลือใจจริงๆ

[Unravel]

ขอกิ๊ซซซซก่อนตั้งแต่เพลงนำร่อง

Feeling Good  เพลงนี้เพลงโปรดของคุณยาย Simone เลยนะเนี่ย

พอคลิกเข้าไปดูเวอร์ชัน Muse ที่น้าเตเบิร์ดเอามาแปะก็ยิ่งชอบ เฮียแกเอามาคัฟเว่อร์ได้เจ๋งจิงๆ

ชอบเปียโนกับเสียงร้องตอนเริ่มเพลง แต่มุขร้องผ่านโทรโข่งนี่เห็นนักร้องญี่ปุ่นทำจนชินไปแล้ว

วกกลับเข้ามาที่ VoF ห้าๆๆๆ

ช๊อคมากกับรูปที่มุดอยู่ในต้นไม้ แต่ดูไปดูมาก็น่าสนุกดีจัง อยากเล่นมั่ง...

ถึงรูปจะไม่ใสกิ๊งเท่า DSLR แต่ภาพจาก S10 เหล่านี้ให้อารมณ์ความเป็นพี่โอ๋มากถึงมากที่สุดเลยล่ะ

[ป้าโอ๋]

-     แงๆๆๆ .. ดีใจเหลือหลาย เกิดมาไม่เคยโดนน้า ต.บ. ชมมาก่อนเลย  .. ฮือๆๆๆ  ซึ้งว้อย  เคยโดนแต่กัดๆ ซะชินชาไปหมดละ //  Feeling Good เวอร์ชั่นจอมมารของน้า ต.บ. นี่มันแรงกระชากใจ สมกับเนื้อเพลงจริงๆ ง่ะ  พึ่งรู้นะเนี่ย ว่าไอ้เสียงโมโนแบนๆ เนี่ย เค้าโทรโข่งเอา 555 // ถูกต้อง โอ๋คุ้มไปตั้งกะทางขึ้น Govindghat ละ จำได้ป่ะ อิอิ ทริปนี้หนูกำไรเละเทะ

-  ไปอีกก็เอานะ น้าชอ .. ที่น้าชอเคยบอกว่าจะออกตังให้อ่ะ อิอิ อย่าลืมล่ะ 

-  ขอบคุณค่ะ คุณบี้จี้  .. S10 ร้ายกาจจริงๆ ค่ะ  รูปออกมาก็เหมือนๆ กะ DSLR เนาะ หรือสวยกว่าด้วยซ้ำ 555 

-  ขอบคุณค่ะ น้องดีเซม .. ทำไมรู้อ่ะว่าเป็นทู้สุดท้าย    .. เมื่อวานว่าจะแต่งรูปวันที่เหลืออยู่ แต่ดูๆ แล้ว ไม่มีรูปดีพอเลยแฮะ คงเพราะหมดแรง หมดใจจะถ่ายแล้ว .. รอของน้าชอดีกว่านะ แล้วเดี๋ยวไปแจมๆ .. เป็น กระทู้ prayag อิอิ (ปล่อยมุขภารตะ) 

- ขอบคุณนายเสือจุ่นอ่ะ ที่ติดตามมาตลอด    .. อยากไปช่ายม้า เสือจุ่นต้องเริฟๆ สุดๆ เหมือนโอ๋แน่ๆ อ่ะ อยากให้ไปจริงๆ นะ

- โห .. หลานต้นรู้จักคุณยายซีโมนดั้วะ     .. จะดีเหรอ (อ้าว)  .. แล้วไปดู This is it ยัง (เอ๊ะ) อิอิ  .. // ภาพจาก S10 นี่มีคนชมเยอะกว่าภาพจาก EOS Kiss อีกแฮะ ดีใจดีมั้ยเนี่ย     555

[Tiger Hoyyyyyy]

มาถึงสุดปลายทางแล้ว ทำไมไม่มีท่ากระโดดละป้า ท่าไม้ตายลืมได้ไงเนี่ย  กลับไปถ่ายใหม่เหอะ....แผ่น DVD sound of music ฝากลุงอิ๊กซื้อมาวางไว้สี่ปีกว่าแล้ว ไม่เคยเปิดดูเลย  เดี๋ยวค้นดูหน่อยดีกว่า   

[ป้าโอ๋]

ตาเสือ ป้าโดดไปตั้งกะตอนที่ 5 แล้วนะ    จะให้โดดอีกก็ไม่ไหวแล้วอ่ะ .. อยู่บนที่สูง โดดไม่ค่อยขึ้นเลย อิอิ

DVD น่ะ เรียกน้องบุ๊คมาดูด้วยดิ เด็กๆ น่าจะชอบ .. แต่ถ้าบุ๊คเกิดลุกขึ้นมาร้องเพลง กางแขน หมุนๆ ตัวละก็ไม่รู้ด้วยนะ 

[นกสุโขทัย]

หมดมุกกลอนแล้ว  .....ขอเข้ามาชมอย่างเดียวดีกว่า ........ความสุขสมอารมณ์ ดูไปยิ้มไป...ขนลุกไป ตั้ง ๗ ตอน ป้าโอ๋ ถ่ายทอดออกมาดีจริง ๆ .....

ไม่เสียแรงทีตามรีเฟรซหน้ากระทู้ดูมาทั้ง ๗ ตอน ......ขอบคุณมากครับ 

[Depth]

  ปลายทางที่พี่ๆ เดินไปกันสวยมากๆ เห็นแล้วเสียดายเดินไม่ถึงสักที ติดอยู่ตรงดอกไม้เยอะแล้วก็มืดต้องเดินกลับเป็นอย่างนี้ทุกปี

ที่พี่โอ๋ถ่ายมาสวยชอบทุกมุมเลยค่ะ...มีหลายมุมที่หนูยังไม่เคยเห็นใครถ่ายเลยด้วย ... สุดยอด
 

[ป้าพักจัง]

ทั้งภาพและคำบรรยายซึ้งจัง จนอยากไปยืนอยู่ที่แห่งนั้นบ้างคงจะมีความสุขมากมาย 

[hucka]

สวยมากจริง ๆ .... สวย มาก มาย